Üsküdar; paşakapısı-salacak yolu sakin, bazı yerleri pek dar, kıvrımlı dönemeçleri bol olan kimi yeri asfalt kimi yeri parke taşlarla dolu olan bir yoldu. bu yolun üzerindeki “paşakapısı ilk mektebinde” başladım ilk öğrenimime. mektep, ceza ve tevkif evi ile bitişikti. tenefüse çıktığımızda mahkumları havalandırma voltalarında görürdük arada bir..
Mektebin ilk günü, annnemle bir anlaşmayapmıştık; ben ağlamayacak sınıfı asla terketmiyeğim, o da son zil çalana dek, elini kapıdaki gözetleme camından bana gösterecek, böylelikle onun orada olduğunu bilecektim.. bu böyle üçbeş gün sürdü. yokluğuna alıştım..
