bildirgec.org

Başlı başına yazıya konu edilecek lezzetler vardır, tıpkı tarhana gibi, ekmek gibi….Pastırma da üzerine yazı yazılmayı hakediyor diye düşündüm. Bana göre yenilesi, özlenesi, yazılar yazılası bir yiyecektir pastırma.Bana göre ne sucuk onun yerini tura ne salam ne de sosis

Tarihi Hun, Oğuz Türklerine kadar uzanan pastırma için tarihin ilk fastfood yiyecegi denilmesinin sebebi yemek pişirmek için vakti olmayan savaşçı yada yolcuların bu etlerden kolayca yemesiydi. Uzun ve ayrıntılı bilgi burada
Günümüzde pahalı besinler statüsünde olan ve kilosu 50- 60 ytl ye çıkan pastırma artık ramazanda sofraları süsler olmuştur.Yapımı zordur çok emek ister ama artık alması da çok zor.

Ben pastırmayı acaip severim çemen kokusu insanın vücudunu birkaç gün terketmese de laf ettirmem pastırmaya aslen çig yenen pastırmanın yagda pişmişinin tadına doyulmaz.

Annem tarafından böreklere de konulur pastırma, bazende omlete ama asıl kurufasülye ye çok yakışır.(çeşitleri burada)Hele güveçte yapılmış pastırmalı kurufasülyeyi insan hayatında bir kez olsun yemeli diye düşünüyorum. Gerçi o kadar pahalı bir yiyecek haline geldi ki güveçten vazgeçtik birkaç dilim olsa ekmek arasına doldurur yerdik diyenlerin de olması muhtemel.Bu da meraklısına saray yemeği kağıtta pastırma tarifi efendim.

Bir bilim adamı konuyla ilgili çalışırken

Bu günlerde hepimizi etkileyen ve sohbetlerimizin ilk konusu haline gelen sıcaklar deyince ilk akla gelen daha doğrusu hemen başımıza gelen bir olay, terleme..
Terleme istemimiz dışında gelişen, gerekli ve doğal bir olay olup, bedenimizi normal sıcaklığı olan 37ºC de sabitlemeyi sağlar, kanda biriken toksinlerin atılmasına yardımcı olur ve cildi nemlendirir.. Ki bu nemin buharlaşmasıdır bu sıcak ortamlarda vücut ısımızı dengeleyen..

Sıcaklığın dışında terlemeyi harekete geçiren başka nedenler de vardır:
Spor, dans gibi fiziksel aktiviteler, heyecan, korku gibi duygusal durumlar ve regl, menopoz gibi hormonal değişiklikler, soğukta bile bizleri terleten başlıca olgulardır..

merhaba günnük,

gittim geldim ben de her bumerang tipi tilkinin yapacağı gibi kürkçü dükkanıma. oldu aslında bir süre geleli, ama yazmaya yeni yeni gönlüm oldu.

haftasonu arkadaşımın nikahına davetliyim. epey nikaha düğüne gidiyorum şu sıralar. bu ay sonu da tek bekar abimin de düğünü var. bir iki ay içinde son bekarlar olarak @ionla biz kalacağız gibi 🙂 (not: kardeşim değil, kız arkadaşım olur kendisi) biz de bu sene evlenmeyi düşünüyoruz aslında. kader kısmet diyelim.

komşularım sözleşmişler gibi sırayla tadilata devam ediyorlar. aslında istanbul’da bunların tadilat yaptıkları zamanda insanlar ev yapıyor sıfırdan başlayıp. hiç bir apartman toplantısına gitmeyip, sonunda gittiğim birinde de “yeter bu kadar tadilat” demek de garip olacak gibi. o yüzden çar-naçar katlanıyorum duruma. o sesi duymamak için de winamp’e abanıyorum haliyle. bu kulaklar nasıl dayanacak bunlara bilemiyorum bilemiyorum…