bildirgec.org

Faziletliydik: Kimsenin malına, mülküne göz dikmezdik. Kimsenin namusuna yan bakmazdık. Hırsızlık nedir bilmez, dilenciliği meslek edinmez, kimseyi de küçümsemezdik.

Dürüsttük: Bir zamanlar Londra Ticaret Odası ‘nın en görünür yerinde şu mealde bir tavsiye levhası asılıydı: Türklerle alışveriş et, yanılmazsın.

İtibarlıydık: Bir zamanlar Hollanda Ticaret Odası ‘nın toplantılarında oylar eşit çıkınca Osmanlı ‘larla alışverişi olan tüccarın oyu iki sayılır, onun dediği olurdu.

Temizdik: Yere bile tükürmezdik. Hatta, Osmanlı askeri teşkilatını Avrupa ‘ya tanıtmasıyla meşhur Comte de Marsığil, yere tükürmedikleri için atalarımızı şöyle eleştiriyor: Türkler hiç bir zaman yere tükürmezler. Daima yutkunurlar. Bunun için de saçlarında sakallarında bir hararet olur ve zamanla saçları, kaşları, sakalları dökülür.

Bizim hikayemiz,
baştan sona doğru,
uçuk ayrıntılarla dolu.
Bizimle alakasız,
var olma kaygısız,
ucuz kahramanlarla dolu.
Başlangıcı belirsiz,
baştan sadakatsiz,
noktasız ünlemsiz,
olaylarla dolu.
Geçim sıkıntısız,
alabildiğine tutarsız,
gerçeklerden bağımsız,
maceralarla dolu.
İşte bu bizim hikayemiz.
Boş bir kağıtta
çoktan seçmeli,
3 yanlışın
1 doğruyu
götürdüğü
sorularla dolu.

Bunu sizlerle paylaşmamak haksızlık olurdu.
Özellikle cevap yazısına bittim doğrusu.

Biz
(“ben”lerin dunyasinda)

Biz ayni torpilli kusagin cocuklariyiz.

Biz ilk aya gidenleriz,
unutulmaz sarkilari ciktigi anda dinleyen,
yandaki mahalleyi bos arsada 7-1 yenenleriz.

Biz tiyatroyu radyoda dinleyenleriz.

Televizyonu komsuda izleyen,
perdedeki yildizlari,
yildizlarin altinda seyredenleriz.

Laklakla bilekleri,
asiyla kolu sisenleriz.

Tren camindan sarkan,
bir fincan kahveyle mutlu olan,
bombos guney sahillerine
cep delik, cepken delik gidenleriz.