Hayatın çeşitli evrelerinde değişik karakterler içinde olunabilir. Bu karakterlerden karakterlere geçiş yaptıran akan zamandan başkası değildir. Gençlik yıllarında geçişler sonra geçecek yıllar ve karakterlere göre daha hızlıdır. Kanın akışı, hormonların ayaklanma süresi, müzik, ortamların genişliği, arkadaş çeşitliliği ve bunların sirkülasyonu diğer yıllara göre çok daha hızlıdır.Bazen nereden sürüklendiğini anlamadığınız bir karakterde bulabilirsiniz kendinizi.
.
Kişi genellikle karşısındaki insan konusunda arayış içindedir. Ast olan da budur diye kendi karakterini oturtmadan kendini kandırabilir. Kişinin kendini tanıması bir başkasını tanımasından daha güçtür.Kişi kendi içinde her şeyi bildiğini düşünse de sadece zihinsel olarak hareket etmediğini hayatının her adımında ona yön verenlerin içinde duygularının ve önsezilerinin de yeri olduğunu bilmelidir. Bunun farkına varması ve kendisini tanımaya başlaması yaşadığı deneyimlerle ortaya çıkar. Genelde deneyim lafı geçince bazı kişilerin aklına cinsellik gelmektedir. Ne yazık ki bu konuda birçok kesim yanılır. Yatağınızı değecek kişiler ile, ileride kötü anlar olarak hatırlamayacağınız, emin olacağınız kişilerle paylaşmak cinsel anlamda esas deneyimdir. Değerinizi bilemeyecek kişiler ile 5 dakikalık zevk uğruna bir çok duygunuzu yatakta bırakmak sizin ruhunuzda çatlaklar oluşmasına sebep olacaktır. Pişmanlık en zor geçen duygulardan birisidir. Elbette geçer ve iç kütüphanenizde tecrübe olarak yerleşir. Yıllar geçtikçe bu kütüphanede bulunan kitap sayısı artmış ise ruhunuzun ne kadar yıprandığının göstergesidir. Yorgunsunuzdur, bıkkınsınızdır. Sürekli kafanızda buralardan gideceğim düşünceleri dönüp dolaşacaktır.
.
Bu yıpranmanın size verdiği en değersiz hediyeler ise daha seçici olma ve içe kapanıklıktır. Daha seçici olma kısmı bazıları için tercih edilen davranış olabilir. Hayatını belli insanlara anlatmak, iç dünyasını belli insanlara açmak kısacası paylaşma işini yaparken seçici davranmak bir nevi savunma mekanizmasıdır. Bu mayın döşeli sınırlardan geçişe izin vermek bazen oldukça zordur. Asıl içe kapanıklık olarak tabir edilen davranıştan çok her şeyinizi herkese anlatmamadır. Biraz gizem zaten hayatınıza girecek kişileri çekici kılan bir durumdur. Benim farkıma varamıyorlar, beni kimse anlamıyor diye serzenişlerde bulunmak pek akıllıca değildir. Farkınıza varılmasını istediğiniz kişiler size uygun ise zaten sizi farkedeceklerdir. Karşınızdaki insanların biraz usta olması gerekir ki zaten size uygunluk derecesi bu konuda bir kıstastır.Bu konuda kendinizi kesfetmeniz ve neyi kimi istediginizi bilmeniz gerekir. Bu bilme ne zaman gerçekleşir diye bir zaman belirtilemez. Ama olgunlaşmanın en güzel göstergesi kendinin farkına varmakla başlar.
.
