1.Sakin – Laleler Beyaz’ı dinleyin.
2.Poshet – Bilemedim’i de.
3.Oturup ALF izleyin bir yerlerden.
4.Murathan Mungan’ın Çador’u. Mungan daha önce yelken açmadığı yerlere yüzmüş bu incecik romanında. Ya da uzun hikayesinde diyelim. Nasıl bir dildir, nasıl cümlelerdir. Nefis.
Saat ondokuzelliüç. Bir saat yirmibir dakika önce telefonum çaldı, cevap verdim.
-Merhaba, nasılsın?
-İdare eder, sen?
-Nerdesin?
-Dışardayım, hayırdır, noldu?
-Hastanedeyim şimdi. Bizim …… var ya, onu kaybettik. Öldü..
Beynimde bir uğuldama. Sonraki hiçbir şeyi duymuyorum uzun bir süre.
*Tam karşımda ağaçların altında genç sevgililer kkimseyi takmadan öpüşüyorlar. Nasıl da yapıştı dudaklarına..*
Çok kötü, gerçekten çok kötü. Bu şekilde olmamalıydı. Zaten yaşaması bile mucizeymiş.
-Nasıl olur ya!
-Cenaze için arar haber veririm sana.
-Peki…
