Odd Horten, neredeyse hayatı boyunca süren hizmetinden sonra 67 yaşında tren makinistliğinden emekli olacaktır.
yaşamı boyunca dikkat çekmeden ve yalnız başına yaşamış bu sessiz mütevazi adam emekliliğinde ne yapacağını pek kestirememektedir.
satır aralarından öğreniriz ki, annesi ve kardeşleri kayakla atlama sporuyla ilgilenmiş ancak kendisi makinistliği tercih etmiş fakat cesaretsizliği her zaman aklını kurcalamıştır.
bent hamer‘in yanına jörgen bergmark‘ı alarak senaryosunu yazdığı salmer fra kjøkkenet ya da bizdeki gösterim adıyla mutfak hikayeleri, hemmens forsknings institut {hfi} adı altında faaliyet gösteren ve görevi mutfakları optimize etmek olan bir enstitünün yeni görevini konu alır.
her zamankinden farklı olarak bu seferki hedef ev kadınları değil yalnız yaşayan erkeklerdir. hfi’ye bağlı bir görevli gözlemlenecek haneye istediği gibi girip çıkabilmekte lakin hane halkıyla hiçbir şekilde iletişim kurmayıp hiçbir müdahalede bulunmayacaktır. lakin oyunun kuralları her iki tarafın erkek olmasından mütevellit bozulmaya ve yönetmenin asıl söylemi ortaya çıkmaya başlar.
iş hayatının son haftasından başlayarak emekliliğinin ilk günlerini izleme fırsatını bulduğumuz 67 yaşındaki makinist odd horten‘in, son seferini kaçırmasıyla başlayan olaylar zincirini bent hamer yazmış ve yönetmiş.
büyük zevki piposuyla tam anlamıyla maceradan maceraya soğukkanlılıkla atılan horten‘in gerçeklerle yüzleştiği sahnelerde soğuk kanlılığını sözde koruması ise oldukça eğlenceli, aslında dahil olmadığı o sıradanlıktan sıyrılmak ya da sıyrılmamak arasında bocalarken biran kendinizi düşünmeye başlamanız olası.
alışık olduğumuz tarzına factotum‘dan sonra bu filmde tekrar dönen hamer’e, müzik konusunda ise birçoğunuzun kaada‘dan tanıdığı patton‘ın kankası john erik kaada el atmış.
2004’te İstanbul Film Festivali’nde gösterilen Mutfak Hikayeleri’nin de yönetmeni olan Norveçli yönetmen Bent Hamer‘ın yaptığı 2005 yapımı bir Charles Bukowski uyarlaması olan Factotum, özünde Bukowski’nin yirmili yaşlarında yaşadığı ve genellikle ucuz otellerde yaşam, üçüncü sınıf işlerde çalışma ve herzamanki gibi içki, kumar, kadınlarla olan ilişkilerini anlatan bir biyografi olarak da görülebilir. Ülkemizde Film Ekim 2005 kapsamında gösterildi. Pasaklı, günü gününe yaşıyan, içki yüzünden onlarca işten kovulan, evde ancak para verirse kalmasına izin vereceği bir babaya sahip, barda tanıştığı kadınlardan biri olan Jan’e (Lili Taylor) içki ısmarladıktan sonra Jan’in evine yerleşen birisi Henry Chinaski (Matt Dillon). Yaşamındaki kaosun içinde tek değişmeyen şey ise “her şey hakkında” yazma tutkusu. Patronunun karısı hakkında bile.
Filmin müziğine değinmeden geçmemeli.
Kristin Asbjornsen’in solistliğini yaptığı Dadafon adlı grubun film boyunca kasvetli, melankolik müziği filme ayrı bi doku katıyor. filmin sonunda çalan slow day ise bir Bukowski şiiri.
Ayrıca belirtmek gerek Factotum‘un kelime anlamı “bir işte yapılması gereken tüm niteliksiz işleri yapan kişi” anlamına geliyor. Sanırım filmin özünü yeterince açıklıyor.
