Düşük bütçe, kimi zaman filmin orjinal olmasını sağlayabilir. Bazı bağımsız yönetmenlerde bu yetenek var. Bu yazı serisinde, bu kadar düşük bütçesine rağmen büyük hayran kitlelerine ulaşan değerli filmlerden söz edeceğim..
Rüştünü çoktan ispatlamış Robert Rodriguez, 1992 yılında sadece 7,000$harcayarak El Mariachi’yi çekmiş. Rodriguez filmin hem yapımcılığını, hem yazarlığını, hem yönetmenliğini, hem görüntü yönetmenliğini hem de kurguculuğunu üstleniyor.
Little Miss Sunshine(küçük gün ışığım) Geçen yıl en iyi orjinal senaryo dahil iki oscar kazanan bol ödüllü, bagımsız ruhlu ve aslan yürekli filmin başrolünde eski bir volkswagen minibüs var. Ülkenin bir tarafından diger tarafına çıkılan yolculuk… Ailenin kızının rüyalarını ”little miss sunshine” adlı çocuk yıldız yarışmasına katılmak süslüyor. Baba, tutturamamış bir kaybedenler kulubü üyesi. Anne ”dogrucu’ bir savaşcı. proust uzmanı romantik ‘gay’dayı, özel hayatının hayal kırıklıgıyla başa çıkmaya çalışıyor. Nietzche hayranı ağabey konuşmamaya kararlı. Sessizlik yemini etmiş ve jet pilotu olmak istiyor. Eski çiçek çocuğu bilge büyükbaba ise uyuşturucu bagımlısı. Aile amerikan rüyasını dışardan seyrediyor. sarı VW minibüs yarışmanın yapolacağı yere doğru yol alırken aile içi ilişkiler, çatışmalar ve gelişmeler yolculuğa eşlik ediyor. Amerika hep aynılılıkla dolu. Yabancılaşmış basit insanlar. Herkes yüzeyselliği dibine kadar yaşıyor ve farklı olup ‘KENDİN OLMAK’ demode bir olgu. çogu insan oldukça vasat. Sapkınlık ve bayağılık tv şovlarından bütün snıfların kanına girmiş. Toplumun büyük bir kısmını oluşturan sıradan amerikalı tamamen arızalı. Bizim aile ise bambaşka. en azından kendileri olmayı başarıyorlar. çirkin olmayı, zayıf olmayı, aykırı olmayı, şişman olmayı, degişmeden hep öyle kalmayı…
Bir tarih öğretmeni düşün. Ayyaş, müptela, yapayalnız, büyüyemeyen ve giderek eskiyen ama gerçek bir muhalif, idealist.
Ryan Gosling, Dan Dunne karakteri ile hayal edebildiğimizden (benim edebildiğimden) daha iyisini canlandırıyor.
Sistemin bir kenara ittiği siyahi, azınlık yada kenara itilmiş diğer öğrencilerin oluşturduğu sınıfına Diyalektiği anlatıyor. Tarihi sorguluyor. Ve bunu çok sıcak bir dille yapıyor.
sıfır dediğimde, ilk adı mahkum olan, ve bir blog vasıtasıyla öyküsü geliştirilip senaryosu yazılan, daha sonra adı sıfır dediğimde olarak değişen ve filmi çekilen, gökhan yorgancıgil’in yönettiği bir film.
bu bağımsız film projesinde öyküden oyuncu seçimine kadar, yapım süreciyle ilgili herşey
okuyucuların görüşlerine açılmış ve tartışılarak seçilmiş. filmin fragmanı yayında.
Birincisi geçen yıl bağımsız film-video ürünleri şirketinin girişimi olan The Fluxtarafından düzenlenen, dünyanın ilk iPod film festivali, bu yıl ikincisiyle karşımızda.
10 dakika veya daha az süreli filmlerin katılımına açık olan festival-yarışma 3 ana bölümden oluşuyor :
# INDIE FILM:daha çokamatör veya profesyonelleşmiş ve arkasında büyük şirketlerin olmadığı filmler
# STUDENT FILM:öğrencilerin yaptığı fimler
# THE KITCHEN SINK: bu kısım ise film diyemeyeceğimiz klip,komik video v.b. için
