evden gitmeye kararlı olduğum zamanlardı, ki gitmiştim aslında…”bebeğim beni bırakma”diye ağladığında anladım…gece kabus gördüğümde elimi tutan olmayacaktı,hırçınlıklarımda,ağlayışlarımda kimse “hepsi geçicek” deyip sarmayacaktı senin kadar…biliyordun bunları…kendin için değil benim içindi isteyişlerin…ne dediysen ne yaptıysan kendince benim için gerekli yada gereksizliğindendi…hani beni terketme diye ağladığında söyledim bunu sana…sanki bugüne saklanmış gibiydi anlamı:…ben seni kimselere emanet edemedim hastayken.tıpkı ben küçükken sandalye başında geçirdiğin günler gibi…ihanet edemedim o günlere…seni kimselere bırakıpta eve gidemedim…kendim gibisin…senden,kaderimizden,kendimden kaçamıyormuşum…şimdi senin için kaderini paylaşıyorum…birgün sen terkedeceksin beni…en çokta buna kızıyorum…çok çok ağlasamda gelip sarılmazmısın anne?hepsi geçti demezmisin?sana kızgınlığımı görünce sessizce elinde bir fincan kahveyle gelmeyecekmisin yanıma?şimdi bu sorularım için başımı okşayıp “ozamanda hepsi geçecek” diyorsun…ya sen yokken geçmiyorsa hiçbirşey?…
yorumlar
hımmm
hayat acı…hiç bir dert yokken dahi, doğal ayrılışlar olacağı için acı…en kötüsünü de sen söylemişsin…evet…olamayacak…maalesef, yanımızda o varlık hep olamayacak…
şu sır gibi sakladıkları ölümsüzlük formülünü birtek anneler için kullansalar olur mu???çok ihtiyacım varrrr :)yada tanrı neden annelerin ömrünü bebeğinin ömrüne indexlemedi.madem insan hayatı boyunca ihtiyaç duyacaksa ona.annem nerde benim yaaaa :S
senin annen bir melekti yavrum:)
🙂 evet öyleymiş yaaaauçan insan annem…
@lucy :)) her nerede ise annen, böyle bir kızı olduğu için gurur duyuyor olmalı…
bence de gurur duyuyordur da lucy bu ne hiz yahu:)heryerde senin yazini görüyorum bu siralar:) masallahhhhh
😀 vazgeçti benden hafif,okumadan yayınlıyor artık :)) çok üzdü beni eskiden çok…
demek üzdü sorariz biz ona:)
@suugurcan sen sor!!! sen ii soruyorsun okumdum ben senin yazılarını ,yorumlarını…bitmek bilmiyor hala okuyorum da, yetişirim birgün heralde 🙂
🙂 susmazzzzzzzz:)