Sentezsiz baharlar kuşağı burası.Kalemi kırık gökkuşaklarıİçimizde eziliyor.Harfler cümbüşlüyordu.Bir an olurdu kiŞimdiki anda bir öncekine geçişiverirdik.Çünkü soslu yalanlar tek gerçeğimizdi.Gerçekte dağılmak yetisi bir ızdaraptı.Bir bilmece.Bir suskunluk.Çünkü sustukça zaman,Devinim kazanacaktır dünyasına.(Bir) havalı bir melodisi oldukça.Kanı yerde bitmeyecektir.Bilinesi.CEzaNlar çekerken gök tanrı,Susacaktır.Çok yersizce.Virgülsüz kaldıraç oturacaktır.Yerinsiz bir gök dağarcığında.Başka yarınla bak mevlana-yaAncak böyle anlayabilirsin.İçindekileri.SeninkilerBir toz bulutu.
