Heheyt be yine kaza yaptım. Bu sonuncusunda 8/8 kabahati karşıya kestiler. Herif arkadan gelip benim arabaya patlattı. Bir sinirle indim arabdan bağıra çağıra sonra gerisin geri koltuğa oturdum adamın yüzünü görünce. Adamcaaz şaşkın, dokunsan ağlayacak. Hemen kasakoya telefon.
“Napacaz?”
“Polis çağırın.”
Peki, aradık polisi falanca yerde kaza var diye. Çıktım arabadan yaktım bi sigara beklemeye başladım. Amcam sesiz sakin arabasında oturuyor. Bende gelene geçene bakıp kaza yapan kerizler biziz diye gülücükler dağıtıyorum. Sonra ofisten arkadaşlar geldi. Sonrada polis.Alkol muaynesi ve rapor, mapor derken iki dakkada paketleyip bizi gittiler.
Ertesi gün, yani bugün, eczaneye gittiğimde oradaki çocuk kazayı yapan sen miydin abi diye sordu. Bende aynen öyle dedim.
“Falanca bey çarpmış size.”
“Aa tanıyormusun.”
“Tanımam mı abi o Adam orada hep kaza yapar.”
yorumlar
Geçmiş olsun asli kusursuz arkadaşım. Adama acıdım be, benim de bi kaza yaptığım yer var her geçişte arabayı kullanan başkası olsa bile işte burasıı diye strese giriyorum. Taksicilere bile ben burada kaza yapmıştım yavaş diyorum. Yine kaza yapsam orayı seçerim öyle güzel öyle ferah bir yer. Bir de dönerek gelip kendi arabasının arkasıyla benimkine vuran kerevizin ilk söylediği geliyor aklıma; “teşekkür ederim size çarpmasaydım takla atacaktım” diye bağırdı şuursuz sürücü yolun kenarındaki kırlık tepelik alana çıkan arabasından inerken . Rica ederim demiştim gayri ihtiyari.