Ben çoktan alıştım…Neye?Hayatımın her döneminde tuhaflıklarla,anormalliklerle karşılaşmaya…Normalde pek sık rastlanmayan birçok şey,aynı konumdaki başkalarının başına gelmeyenbirçok şey…Üstelik hala da devam ediyor!Alıştım ve pek de umursamıyorum artık.Özemniyet’le ne zaman yolculuk yapsam,her seferinde mutlaka bir aksaklıkla karşılaştım.En hafifi muavinin kabalığı…Herkes hata yapabilir.Görmezden geldim, üstüne gitmedim.Ama son olay bardağı taşırdı!Özemniyet, merkezi Bartın’da olan bir seyahat şirketi.İstanbul ve Ankara’ya otobüs seferleri düzenliyor.————————————-Bir keresinde Ankara’dan geldim.Sabahın dördünde indim otobüsten.Farkettim ki bir çantamı rafta unutmuşum.Derhal yazıhaneleri arıyorum.Ara ki insan bulasın!Sonu gelmeyen telefon trafiği bezdirdi artık.İlgisiz, umursamaz, sorumsuz insanlar!Yolculardan biri mi aldı acaba?Bölge insanlarını tanısanız…Sabahın dördünde senin çantana tenezzül edecek insanı bulamazsın bu şirin Karadeniz beldelerinde.”Şeytan aldı götürdü, satamadan getirdi…”şarkısını öfkeyle söylemeye başladım.Sanki şeytanın bir suçu varmış gibi.Bundan tam birkaç gün sonra dabaşka bir arkadaşım bir eşyasını birÖzemniyet otobüsünde unutmuş.Yazıhanedeki tanıdıklarını arıyor…Maddi değeri pek önemli değil,manevi değeri büyük… Yok, yok, yok!————————————-Benim çantamda da öyle pahalı birşey yoktu.Ama manevi değerleri parayla da ölçülemezdi.Büyük bir merakla Ankara’dan aldığımHayat-üs Sahabe’nin 2., 3., ve 4. cildiylebir ilmihal ve birkaç dua kitabı.Özellikle Hayat-üs Sahabe…Birinci cildini kardeşime emanet bıraktığım içinkurtarmış oldum.————————————-Şimdi çantamı alan arkadaşa sesleniyorum!Eline en geçti? Ne kazandın?Bari üç beş kuruşa bir kitapçıya sat dabir sigar iç!Kim bilir, belki de bir kitapçı yorum ekler buraya…————————————-İsminde “emniyet” var ama ya özünde?
