sabah 6.6 sabah.alti ustu bir sabah.daha once farkedemediklerimi olmadik anlarda birden farketmesem akil sagligim adina.yayinlarima ara versem, yine kendi bunyemde, kendimden oteye gitmeyerek cevreye ve insanlara saygili surdursem rahatsizligimi.cayimi sicak icsem, dusumu soguk alsam.tek atip cift vursam.butun saatler geri kalsa dunya ustundeki, hepsini gecip gitsem, bulamasa beni bir daha zaman.”bu lan boyle” desem, bi siktirip gitsem, bir daha gelmesem.i think that nothing’s getting through, so get to me.evet.
