işyerinde boş vakitlerde, patronun olmadığı veya uzakta olduğu vakitlerde tozlanmış, kirlenmiş ayakkabılarımızı hazır boya kutularından çıkan o görsel minik süngerlerle boyamak, sonrada cilalı olduğunu düşündüğüm az ıslak süngerlerle silmek ne kadar güzel, pek bi hazsal duygu deposudur anlatamam, yapan bilirbazende yakalanır insan, bir elinde ayakkabının bir eşi, diğer elinde o küçük sünger; gözgöze gelirsin patroncuğunla, çocukluğundan kalan o masum gülümseme, ince – özür dilemekli bir bakış belirir yüzünde. söze dökülmesede patron sinirlenmiştir; mesai saatinde iş yerine ayakkabı ile uğraşmana, belkide ufal bir şey için günün diğer kalanında moralini bozmamak için bir şey demez ama, yeri gelince de lafı oralara getirir ;- ayakkabınız bu gün ne kadar parlak beyfendi, sanki yeni boyanmış gibi…. (sizde bir sessizlik)- bugünlerde yollar çok çamurlu, ayakkabılarda hemen kirleniyor, değil mi …… bey (ince bir gülümseme ve yine sessizlik)işyerinde ayakkabı boyamak doğrumudur sizce ?
