otobüste giderken bir çocuğun devamlı bana baktığını fark ettim. hiç durmadan ve hiç gözünü kırpmadan bana bakıyordu. masmavi kocaman gözleri, kocaman yanakları vardı.
ben de ona baktım. kafasını eğdi, kitabını okumaya başladı.
zihinsel engelliler (ilköğretim için, resimli/testli) yazıyordu kitabın üstünde.
çocuklarla ilgili durumlarda çok hassaslaşıyorum. bilmiyorum. o çocuk büyüyecek, aşık olacak, kızlara sarkacak (sarkmalı!), futbol takımı tutacak, futbol oynamak isteyecek. (oynamalı!)
sarılmak falan istedim çocuğa, sinirim bozuldu. sonra babasından yeni bir kitap istedi, işaretle, toplulukta konuşmaya çekiniyordu. sonra babasıyla konuşmaya başladım. fenerbahçenin nasıl kurtulacağını falan konuştuk. birsürü soru sormak istedim oğluyla ilgili, çekindim. bir ara babasına geseyi kaç kaç yendiğimizi sordu…
