Evvel zaman içinde o zaman orta okullar ilkokul olmamamış iken.Bende O okulların birine mensub iken.Yaramazmı yaramaz muzurmu muzur haddaha munzur öğrenci olduğumdan hoca ben ve ben gibi iki arkadaşımıda sınıfın notları en iyi üç kız öğrencisinin yanına oturttu.Ben kesinlikle en şanslısıydım kız çalışkan değil zekiydi.Bi o kadarda inatçı.
Neler yapmadım ki kıza.Söz alıp ayağa kalkdığında otururken artık sandalye yoktu.Sıranın gözüne ne koysa saklardım. Rotriglerin içini boşaltıp kağıtları küçüp ısırıp yüzüne üflerdim.Sonra nemi oldu ben ne yapıyorsam aynısının fazlası dönüyordu artık ben yerden kalkamaz olmuşdum çünkü sandalye her kalkdığım da artık bırakdığım yerde yoktu.Sıranın gözüne bişey koyamıyordum ve saldırdığı zaman yüzüm kızamık cıkarmış gibi kağıt.Ben muzurlukdan yapıyordum o inatdan ama farketmiyordu aynı sonucu veriyordu.