bildirgec.org

mouse u önce yaklaştırın. sonrada kaçırın

çoook sıkılıyorum.küçükken bir tiyatro izlemiştim tv de ama. perran (perihan mı yoksa? -neyse) kutmana soruyorlar sanat nedir diye (yoksa müzik miydi? -neyse) o da şey diyor. hanii bööööyyyle. hani şurdan böyyle. göğüslerini sıkıştırarak hani şöööyleee. dat dat dat dat. gibi bişeyler diyordu.

heh işte bende tam böööyyyyle….

2002 ye bakıyorum da şu 2003 e az kala ne çabuk geçmiş zaman. geçen yılbaşı dün gibi. ince ayrıntılarıyla hatırlıyorum.

koccaaaaaa bir sene sanki bir günde bitmiş gibi.

sonrasında teeeek tek baktım günlere de. amaan ne kadar uzuuuun uzun bitmeyen günler. geceler. saatler. işler.

garip yani. halbuki aynı zaman. daha önce bahsetmiştim hani hepsini istemekle tek tek istemek arasında bir fark yok diye. burada böyle değil.

2+2=4 ediyor ama

2×2≠4

bilmem anlatabildim mi?

bundan iyisi İsviçre Çakısı…

çok güldüm ya… hala gülüyürom…askere gidecek kimlerdi? askerde olanlar? bi el kaldırın lütfen:))

ahahah ahhahaha ahahahahh aha burda devamı

ofisiniz sıkıcı mı?

Bir kadini ya seversin! ya onu yazarsin! yada onun yuzunden aci cekersin… yada bu ‘ya’lar acaba ‘hem’ mi olmaliydi?..

öncelikle gördüğüm şu oldu ki; beklediğinizi değilde istediğinizi buluyorsunuz kişilerde… bu güzel bir şey… kişilerden başlamak istiyorum hemen ve Redx: genelde nasıl olduğuna dair bir fikrim olmamasına karşın onu daha hareketli, yerinde duramayan biri olarak bekliyordum. hatta gördüğümde ilk aklıma gelen bu oldu “aaa yerinde durabiliyormuş.” ama burda da dediği gibi benim ki yüzeysel bir görü oldu. sessizdi ama her ne derse desin. uslu uslu oturdu.

herşeyin sorumlusu insanın kendisi midir?

işten çıktım. çarşıda aldım soluğu sebebini bilmeden. sonra açlık hissi. bu his beni eve değilde bir cafeye yönlendirdi.

gerçi bu his mi yoksa evde yiyecek bir şey olmaması mı tartışılır.

sonra düşündüm de -ki hala düşünmekteyim – bekarlık sultanlık mı?

öyleyse neden evlenir ki insanlar?

sahiden evlilik aşkı öldürür mü?