Sizlerle çok çok sevdiğim bir hocama yazdığım mektubu paylaşmak isterim… (Sadece hislerimi paylaşmak adına)
OKTAY HOCAM’A…
Bazen, hayattan çok yoruluyorum hocam… İnsan ne kadar çok şey bilse de, aslında hiç bitmiyor hayattan öğrenecekleri… Ne kadar çok şey bildiğini iddia etsen de, hiç bir şey bilmiyorsun aslında. Ne garip değil mi? Şimdi diyeceksiniz ki neden yoruluyorsun bu kadar? İtiraf edeyim mi hocam; güçsüzüm! Narin omuzlarım en ufak bir zorluğu bile kaldıramayacak kadar hassas… Bunu değiştirebilecek tek kişi benim ve değiştirememek beni daha da yoruyor. Her geçen gün, hayat başka bir gerçeğini sunuyor önüme. Yaşım ilerledikçe, bu gerçekler beni daha çok içine alıyor. Sorumluluklarım arttıkça, kaçamaz oluyorum gerçeklerden.
