Zaman, unutmanın ilacı olsa da her zaman işe yaramaz.
Yanağının çukuruna gömülmüş gamze
Gözler aldatmış seni boşuna yerinme
Papatya falları seviyor çıksa bile
Komşu çocuğu sevmez seni tüm kalbinle
Kalp tekmeler atışları onu görünce
Tutma nefesini karışsın o nefese
Biliyorum atıyor o kalbin güm güm
Ama bilmeden ediyor sana tebessüm
Komşu çocuğu kalsın onun adı sende
Esip geçen rüzgar diye nitele onu
Ona karşı beslemiyorsun bu umudu
Sevdiğin hatırlatıyor sana tutkuyu
