Savaşın en kanlı günlerinden biriydi. Asker en iyi arkadaşının az ileride, kanlar içinde yere düştüğünü gördü.
insanin başını bir saniye siperden çıkaramayacağı gibi bir ateş altındaydılar. Asker teğmenine koştu hemen:
Komutanım, bir koşu arkadaşımı alıp geleyim mi?
“Delirdin mi?” der gibi baktı teğmen…
Gitmeye değmez oğlum, arkadaşın delik deşik olmuştur. Büyük olasılıkla ölmüştür bile. Kendi hayatını da tehlikeye atma sakın!
Ama asker o kadar ısrar etti ki, teğmen izin vermek zorunda kaldı.
