“Güzel vücutlar boş suratlar
Benimse onikotillomanim var.”
% 45’imizde olduğu gibi…
İlkokula başladığım zamandı, en yakın arkadaşımdan görmüştüm usül ve adabını. Sonraları ise onun benden öğrendiği aileler arasında yayılacak ve kötü örnek yaftası bir ömür üzerimde kalacaktı. Yıllaar yıllaar sonra “Ya hu nedir bu böyle bırakamadığım, bedenimin farkında olmadığım zamanlar da bile vazifesini bir memur gibi eda ettiği şey?” diye bir araştırayım dedim ve başlıktaki ada ulaştım.
Onikotillomani, tırnakların koparılması veya tırnak yeme alışkanlığı olarak literatüre geçmiş, hatta buna muzdarip olanların tırnaklarından küçük parçalar koparıp parazit içerdiklerini iddia ettikleri bile öne sürülmüş çoktan. Biraz daha okuyuncatahmin edileceği gibi işin içinde olmazsa olmaz psişik- obsesyonel sorunlar yattığını, genellikle 3-4 yaşlarında başladığını, ergenlikte nerdeyse iki kişiden birinin tırnaklarını kendine meze yaptığını, bunu yetişkinliğinde de sürdürenlerin sayısının hiç de az olmadığını, bunun aynı zamanda bir çeşit stresten kaçma yolu olduğunu öğrendim.
