Gece, karanlık..
Onları perdenin arkasından izliyorum..Yalnızım.
Bahçe sınırlarının başladığı yerde birşeyler (drag)çekiyorlar..Tam olarak göremiyorum, of çekiyorum.
Daha iyi görebilmek için evin kamerasını açma düğmesine dokunuyorum sessizce..İçlerinde gibiyim, sürekli konuşuyorlar, pis kelimelerle, görüntü yok ama.. Kapşonlu birşey giyip gizlice otursam yanlarına, ”bu kim” diye sormazlar bile..Ne macera olur, ama nerede bende o yürek..Yüreksizliğimi bile bile, bu kurduğum anlık hayal gülmeme sebep oluyor..Sesimi duymasınlar diye burnumu sıkıyorum..
Biri bahçe kapısı zorladı gibi geliyor..
Anında değişiyor, ciddileşiyorum..
Hatta korkuyorum.Polisi arıyorum, evime çok yakın bir yerde birilerinin aşırı gürültü yaptığını söylüyorum..5 dakika sonra derinden motorsiklet sesleri duyuyorum, 2 metre boyunda dev polisleri görüyorum..Bir hareketlenme oluyor. Bazılarını kıskıvrak yakalıyorlar, dehşetle izliyorum, film gibi..İyi bir iş yaptığımı düşünüyorum, kıs kıs gülüyorum yine..
