bildirgec.org

http://www.iktidarsiz.com/default.aspx?_mv=maincat&catId=430&IssueID=40

happy-go-lucky

mike leigh‘in herkeste aynı etkiyi yaratmayacağı kesin, çağdaş komedi olarak tanımladığı happy-go-lucky, polyana ruhlu neşeli ilkokul öğretmeni poppy‘nin hayatıyla bize günümüzü anlatmakta.

happy-go-lucky

10 senedir birlikte yaşadığı ev arkadaşı zoe, sinirsek direksiyon hocası scott ve diğer yan karakterlerle beslenen film tipik bir bağımsız film örneği. bol kahkahalı bir komedi izlemek isteyenlerin uzak durması gereken film kullandığı sinema dili sayesinde yapaylıktan uzak.

Dilber hala ömürsüün vallah, evet Avrupa Yakasının karakterlerinden olan DİLBER HALA…
Binnur Kaya’nın oynadığı Dilber hatun, diziye tam anlamıyla yenilik getirdi diyebilirim. Avrupa Yakası dizisinin birçok karakterinin yanı sıra Dilber hala, o yaştaki ve belli bir yöreye ait bir karakterin daha mizahi halini yansıtıyor. Aslında hakikaten çevrenize baktığınızda o yaş grubu insanların çoğunda bu mizah anlayışını bulabilirsiniz. Yakın bir arkadaşımın anneannesi de aynı Dilber hala gibiydi. Sözleri ile bizi gülmekten yere yatırırdı. Onunla zaman geçirmek (nur içinde yatsın) bir başka olurdu. Avrupa Yakasını seyretmekten vazgeçmişken, Dilber hala sayesinde yeniden müptelası oldum diyebilirim. Tekrardan Gülse Birsel ve ekibini tebrik ediyorum.

direktøren for det hele

lars von trier zat-ı şahanelerinin uzun süreli ayrılıktan sonra danca olarak çektiği komedi olarak etiketlenen 2006 danimarka yapımı direktøren for det hele, oldukça sağlam bir kara mizah örneği. anlatıcımızın sesiyle başladığımız film, bir bilişim şirketi sahibinin yerine bir aktörü tutmasıyla karmaşaya doğru ilerliyor, olayların çözülmeye başladığı anlarda tekrar karışması ve tekrar çözülmesi ve bunun defalarca tekrarlanması ise filmi monoton olmaktan uzaklaştırıyor, anlatıcımız ise kapanışı oldukça sert bir üslupla yapıyor. trier adının telafuz edilmesiyle tüylerinin dikey eksende hareketleri bütünlük gösterenlere gönül rahatlığıyla korkacak birşey yok telkin edilebilir. filmin müzik sahibi olmaması ise hatırlatılmadığı sürece hatırlamayacağınız bir detay olarak yerini alıyor, automavision adı verilen yönetmenin açıyı belirledikten sonra bilgisayarın kendi yatay dikey ve yakınlaştırma kararını vermesini sağlayan teknik ise başka bir detay, trier ara sıra kanlı canlı göz kırpmayı da unutmuyor.

http://www.penguen.com/kapak.asp?gun=20081202

http://www.magazinmakinesi.com/habergoster.asp?haberid=775&kat=2

Merakla beklediğim film “Osmanlı Cumhuriyeti” bana göre tam bir fiyasko. İşin içinde Ata Demirer olunca bol kahkaya boğulacağım ve konusundan dolayı da ilginç bir mizah anlayışı ile karşılacağımı umarken, film boyunca sadece iki kez gülümsedim.
Hadi bundan vazgeçelim, aslında filmin konusu ilginç, buradan yola çıkarak çok daha eğlenceli ve daha etkili olabilirdi diye düşünüyorum. Kurgu zayıf ve yetersiz kalmış. Ata Demirer, Padişah kimliğinden midir nedir? anlamsız bir ciddiyet içindeydi, yüz mimikleri sanki botokstan yeni çıkmış bir bayan gibiydi. Kızıyordu ama kaşları çatmıyordu, ağlayacak gibiydi ama yüzü o ifadeyi vermiyordu, gülecek gibi olsa sadece sesle gülüyordu, hiçbir mimiği verdiği ifadeye uymuyordu, dedim ya botokslu gibiydi. Film bana hiçbir şey hissettirmedi(ne mizah, ne de anlam) tam bir fiyasko…
Yalnız, son sahneye çok sevindim, çünkü Atatürk ölmemişti.

http://www.magazinmakinesi.com/habergoster.asp?haberid=750&kat=2

http://www.gerzekhaber.com/devlet-dairelerine-macintosh-cikarmasi/

Yukarıdaki metnin Ingilizcesinde şu yazıyor:

“Ağır vasıtaların girmesi yasaktır, sadece konut alanı”

Altta yer alan ise aynı (!) metnin galcesi (welsh), o da şöyle diyor:
“Şu anda yerimde değilim, tercüme edilmesini istediğiniz metni gönderebilirsiniz”

Eğer gallerde yaşayan bir tercüman kullanıyorsanız otomatik dönebilecek “yerimde değilim” mesajlarına dikkat edin…

kaynak