fırtına kuşu
saldırırken deniz örümceğine,
sarılır mı deniz yılanına, örümcek?
deniz tutar mı
deniz kızını?
ya da
basmış mıdır denizin kızı,
hiç deniz kestanesine?
deniz yıldızı, memnun mudur denizden?
uzatmak ister mi bir kolunu ay dedeye?
deniz mavi midir mesela?
yosuna, kırlangıca, ısırgana?
deniz kulağı, duyar mı bizi?
biz, tutabilir miyiz denizi?
Aklım ermeye başladığından beri; her mevsim değişikliği yaşandığında fark ederim ne kadar gereksiz yorumlara maruz kaldığımı.
Bu yorumlar farklı biçimlerde yankılansa da kulaklarımda özünde hep aynı yakarış, hep aynı memnuniyetsizliği anlatır.
Bu durumlara bir yenisini dün akşam ziyaretimize gelen anneannem ekledi. Dedim ya özünde hep aynı memnuniyetsizlik. Haberlerde kar yağışı yüzünden İstanbul da okulların tatil edildiği duyuruldu görüntüler eşliğinde…Görüntüler geçen senelerde çekilmiş karla kaplı yollara aitti. Anneannem yine her zaman ki panikvari ve ne olacak bu mevsimlerin hali şeklinde yorumlarda bulunmaya başladı. ” Ay anam kara bak, donduk ayol donduk donduk valla. Üf her yıl aynı kar. Her kış kar yağar zaten” babında atıp tutmaya başladı…
