Nefes bile almıyorum sanki bana küsmelerinde,
Oysa dünyalar benim oluyor gülmelerinde hem de ufacık bir gülümsemende bile.
Ürkütüyor bakışların zifiri gece karanlığı hali
Ayazın soğuğu vuruyor sanki bedenime
O an üşüyorum, titriyorum, donuyorum….
Oysa ısıt beni diye yalvarıyor gözlerim sana ve de
Ayaklarına kapanmak için dökülen gözyaşlarım.
Malesef onlar da üşütüyor beni hem de derinden.
Ellerim ısınmayı beklerken,
Annenin evladına gösterdiği şefkatle sarılmayı beklerken yüreğim,
Bakışlarınla titriyor ve ürperiyorum.
Hiçbir şey korkutmuyor beni sensizlikten başka.
Hani şehid korkusuzca koşar ya ölüme benimkisi de öyle güzelim.
Toprağın sarmasını bekleyen şehid gibi koşuyorum kollarına
Ve geldim sana……
