bildirgec.org

maria schneider hakkında tüm yazılar

Last Tango in Paris (1972)

queennothing | 05 February 2011 13:27

İtalyan yönetmen Bernardo Bertolucci‘nin yönetmenliğini yaptığı sinema filmi “Ultimo Tango a Parigi” (Last Tango In Paris), 1972 senesinde (ülkemizde 1973 sonu) vizyona girdi. Yaklaşık 1,5 Milyon Dolar gibi bir bütçeyle Fransa’da tamamlanan yapım, ‘En İyi Yönetmen’ ve ‘En İyi Erkek Oyuncu’ dallarında Oscar’a aday gösterildi. Amerikan aktör Marlon Brando ve 3 Şubat 2011’de hayatını kaybeden Fransız aktris Maria Schneider‘in başrollerini paylaştıkları filmde Maria Michi, Catherine Breillat, Gitt Magrini, Giovanna Galletti, Catherine Allégret, Marie-Hélène Breillat, Catherine Sola ve Massimo Girotti gibi isimler rol alıyor.
Birbirinden farklı iki insanı buluşturan “Last Tango In Paris” (Türkçe’de; “Paris’te Son Tango”), özgürlüğe ve güzelliğe, aşk ve sorumluluk duygusuna Bertolucci tarzı bir bakış açısı ekleyerek seyircisini bambaşka bir dünyaya götürüyor.

Sinemada Faşizmin Tarihçisi…

| 30 January 2009 10:37

resim:profile.myspace.com
resim:profile.myspace.com

Bernardo Bertolucci (16.03.1941- )
Bertolucci, yazar ve sinema eleştirmeni Attilio Bertolucci’nin oğlu. Parma’da dünyaya gelen ve babasının izinden gitmeyi düşünen genç Bertolucci, edebiyat fakültesine yazıldı. Üniversiteye devam ederken yazdığı “Gizem Arayışında” adlı şiir kitabı ile 1962 yılında önemli edebiyat ödüllerinden olan Vieareggio ödülünü kazandı.

Bertolucci ilk yönetmenlik denemesini, 1961 yılında tanıştığı Pier Paolo Pasolini’ye ‘Accatone’ (Dilenci-1962) adlı filmin yönetiminde asistanlık yaparak gerçekleştirdi. Bu işten sonra 22 yaşındaki Bertolucci, yönetmen olmaya karar verdi ve üniversite tahsilini yarım bıraktı. Aynı yıl içinde tamamladığı ilk yapıtı, ‘La Commare Secca’ (Sıska Vaftiz Anası-1962) adlı filminde bir fahişenin öldürülmesi olayını anlatan Bertolucci; bu filmi amatör oyuncularla çekti.

Yönetmen, ikinci filmi ‘Prima Della Rivoluzione’ (Devrimden Önce-1963/64) ile eleştirmenlerin ilgi noktası oldu. Bununla beraber kendi çevresinden kurtulmayı başaramayan, orta sınıf bir gencin öyküsü seyirciler tarafından tutulmadı ve Bertolucci parasal sıkıntılarla karşı karşıya kaldı. Ünlü yönetmen, sinema çalışmalarına bu sebepten ötürü dört yıl ara verdi.

Faşizme karşı 1969-1970 yıllarında çevirdiği iki filmle Bertolucci, İtalyan faşizmini irdelemeye başladı. ‘La Strategia Del Ragno’ (Örümceğin Stratejisi-1969) adlı filmin konusu: Babasına bir faşizm kurbanı olduğunu ve siyasal geçmişinden dolayı öldüğünü düşünerek tapan bir oğul, onun bir hain olduğunu öğrenir. Bertolucci, burada ince ince hesaplanmış bir anlatım yöntemi kullanmıştır. Alberto Moravia’ nın romanından uyarlanan ‘II Confarmista’ (Konformist-1970) adlı filmi ile Bertolucci, kendi ifadesine göre “Faşizmi burjuvazinin bir hastalığı olarak” tarif eder.