bildirgec.org

kudra hakkında tüm yazılar

mok

| 03 December 2007 09:05

Kalabaligin arasindan kendine yol acti,kocaman mermer bir kapiya yaklasti.Karsisinda koca bir meydan vardi.Ama o meydanda ne tek bir güvercin , ne de tek bir karinca yoktu.Etrafina bakinca büyük bir tabela gördü “cehennem” yaziyordu…
Mok kokuyordu ortalik..dayanilmaz agirlikta.Gözünün gördügü her kivrima kadar sinmisti koku.Yanindaki benzerlerine bakti hicbirinin yüregi yoktu ve mok kokuyorlardi..
Seytan bagiriyordu…
-bay cazibe,bay mantiksiz,bay icgüdü,bay cingene ayak,bay soytari bay Mok,bay hayvani SIR ,bay kabus,bay irza gecen,bay mastürbasyon,bay havlayanin katmanina hos geldiniz..alisin Mok kokusuna .Sizler yasamlarinizda hep benle dans ettiniz..Mükafatiniz bu.
iclerinden bir ses sordu ..
-ya digerleri??
Seytan cevap verdi…
-eger bu igrencliklerinize biraz bilgelik katabilseydiniz,bogaziniza bosaltiklarinizin yarisini…. ruhunuza katabilseydiniz degerleriniz ve sayginizi koruyabilseydiniz …Mok koklamazdiniz.
Artik tartilacak yüreginiz bile yok…Mok kokusunda sonsuzluga hos geldiniz.Digerleri, pembe bilet kazandi.

sihir tokmagi receli

| 28 November 2007 09:12

domates receli
domates receli
sükünet
sükünet

-Neler hazirlamam gerekiyor?
-40 tane linda domates..kirmizi veya yesil,40 adet taze badem,8 su bardagi seker,4 su bardagi su,1,5 tatli kasigi limon tuzu,vanilya cubugu.Bademleri geceden suya koy. Ben gelirken kirec kaymagi getirecegim.Ertesi gün olmustu..malzemelerimi hazirladim. Canani bekliyorum, denizden cikip plates yaptim. Kahve iciyorum..B-tribe caliyor , yazliklar bos oldugu icin müzik sesi oldukca acik…Ardicin tüm kedi ve köpekleri bizim sokakta.zez, cikip onlari beslemeli… onlari doyurmadan birsey yiyeyimiyorum. hazirlayim bari, bi taraftan bildigim tüm küfürleri savuruyorum.Cins kedi ve köpekleri yazliga alip kisin niye sokakta birakirki bu mahluklar?cesmenin kendini insan sanan yazlikci inekleri“insallah kulaklariniz cin cin cinliyordur.insallah günün birinde birileride sizi böyle birakir, sasirip kalirsiniz Dünya denen düzende“.Sokakta hayvanciklari beslerken Canan geliyor .Biraz bilindik dedikodular ve haftasonu eylencemizin kritigini yapip ..mutfaga geciyoruz.Disarda ekim ayinin son parfümlü rüzgarlari,ilik ilik esiyor……Domates receli yapacagiz.

1. Bademleri bir gece önceden suya koymustum. kabuklarını soyduk.
2. Domatesleri yıkadıktan sonra onlarinda kabuklarını özenle soyuyoruz.
3. Soyulmuş domatesleri, sönmemiş kireç kaymağında 2 saat kadar bekletiyoruz.
4. İyice sertleşen domatesleri kireç suyundan çıkartıp bol suyla 2-3 kez yıkayorum.
5. Domatesleri avucumda sıkıca kavrayarak alt kısımlarından minicik deliyorum.
6. Yine avucumla kavrayarak, yavaş yavaş sıkıp, içindeki tüm suyu çıkartıyorum (Bu işlemi çok dikkatli yapmalısınız, domates patlamamalı, suyu sadece deldiğiniz delikten boşalmalı)
7. Suyu sıkılmış domateslerin içerisine soyulmuş bademlerden birer adet yerleştiriyoruz..
8. Şeker ve suyu yarım saat kaynatiyoruz. Sürenin sonunda domatesleri içine atıyo Canan.
9. 30-45 dakika civarında pişiyorlar. Pişmeye yakın limontuzunu atıyoruz
10. Şerbeti tabağa damlatma yöntemiyle pişmeyi kontrol ediyorum
11. Reçelleri çok dikkatle kavanozlara boşaltım.
12. Kavanozun agzini kapatmadan evvel icine biraz vanilya koyuyorum .Sikica kapatiyorum
13.Terasta günese diziyorum.Domates recelimiz hazir.Bir hafta kadar güneste bekletip kahvaltilara cikmak üzere gün sayiyor.
Simdi birer Türk kahvesini hak ettik.Sonra alacatiya yüzmeye ve sörf izlemeye gidecegiz………lalalalalalalalalalal .

ölüm kokusu

asymptot | 26 February 2007 20:57

ispermeçet balinası
ispermeçet balinası

ölüm, sürdüğümüz yaşamın tek kesinliği. hepimiz bir gün gelecek öleceğiz. öldüğümüzde arkada bıraktığımız bazı şeyler olacak ya da hiçbir şey kalmayacak. her şey geçip gidiyor, geçip gidecek. bu dünyanın geçici olduğunu ve bunun değişmeyeceğini kavramış bazıları ise ölümsüzlüğü öbür dünyada ararlar. öbür dünyada cennet ya da sürcehennemde dirilmeyi beklerler.

ölümlü olmak, bir gün öleceğini bilmek insana çok işler yaptırır. bu dünyada kalıcı iz bırakmak, büyük işler yapmak gizli bir ölümsüzlük çabasıdır. “ben ölsem de eserim yeryüzünde kalsın” beklentisidir. ölümlü olmaya karşı doğal reflekslerden biri de üremektir. yeryüzünde silinip gittiğimizde genlerimiz devam edecektir, bizim de birilerinin genlerinin devam ettirdiğimiz gibi birisi de bizimkileri devam ettirecektir.