bildirgec.org

Efendim, size konusuz konusuz yazılar yazdım son dönemlerde. Sonra bir durup düşündüm. Niye durduysam? Halbuki (‘Halbuki Takamuro’, Japon savunma bakanı, yuuuh. halbuse var bi de) Ne diyordum, evet halbuki ben durmadan da, hareket halindeyken de düşünme yetisine sahip (Yetiiiiiii, huuuuuu..!) bir modelim. Model 348-ARX. Evet, düşündüm ve size haksızlık yaptığıma karar verdim. En azından bu yazımda bir şeyler anlatmalıyım, bir konum olmalı, unutmamalı, sevgiyle anmalı dedim kendi kendime. Bakın bir anı anlatayım o vakit size. Valla laaan, bak aşağıda..!

bir daha yazmayayım diye yapıyorlar, biliyorum. ama sen duuu, daha duuu..!

Ben küçükken…Bak ya anlatamıyorum. Aklıma yine bir şey geldi. Sen küçükken kaç yaşındaydın diye de embesil bir soru vardır ya, küçük çocukları ambale etmek için sorulur.(ambale de ne acayip bir kelimeymiş) Ulaaan esas sensin o ambale, küçücük çocuğa o soruyu sorduğun için. Ambaleeee. Ayıp be ayıp. Kaç yaşında adamsın, eğlencene bak. O çocuk sana şimdi senin ben muğa koim, böyle soru mu olur, allağaaan gerizekalısı dese iyi mi olur?

Hep bana Ne eğlenceli insansın. Senin yanındayken hep gülüyoruz. En sıkıntılı anlarımızda bile bütün o ruh halimiz gidiyor, neşemizi buluyoruz diyorlar. Sıçarım ben böyle işe ama. Maymun muyum lan ben? Bir kere de gel sen beni güldür, ne var yani, alla hallah. Ben ise ağlayan palyaçoyum. Başkalarını güldürürken, içinde fırtınalar kopan (havva), dertlerle boğuşan, hüzünlü mü hüzünlü (hüzünlü kek) bir adamım ben. Biraz da naniiiik depresifim. Yok lan manyak, sen de hemen inanıyorsun ha. Hepsini attım. Yok be, atar mıyım hiç. Ben sana yalan söyler miyim? bu arada sen kimsin yahu. Bu senli benli muhabbet de nereden geliyor acep?

yııımıırtaa

Evet, farkettiniz degil mi? Benim yine konum yok. Konusuzum yine. Toplu Konu İdaresi’ne de yazdım bu durumu. Yardımcı olamayacaklarını söylediler. Ben de kendimi yine sınamaya karar verdim. Bakalım aynı şeyi bir daha yapabilecek miyim, konusuz bir yazı daha yazabilecek miyim dedim. Geçen yazdığım yazıyı okuduktan sonra size bir öğüt vermiştim ya hani (verin onu bana geri). Bir adam, konusuz bu kadar uzun yazabiliyorsa anormaldir, uzak durun ondan deyü. Ben o yazımı okuyunca zaten önce bi duraksadım, bi ürktüm, bi çekindim, bi tırstım, bi bi bibip. (road runner). Lan ben manyak mıyım, biraz oynak mıyım diye de düşünmedim değil hani. Bu yazı bitince bunu da okuyacağım ve nerelere kaçsam onu düşüneceğim. Kendinden kaçmak nasıl bir şeyse artık onu deneyeceğim. Kendimden kaçmak istiyorum, benden uzaklaşmak istiyorum, vidi vidi bik bik. Bak sen yaaa. Var mı böyle bir şey arkadaşım.

bugunku yazımı yazmak icin şimdilik bir çıkış noktası (konu, eni konu) bulmuş değilim. yani öylesine başladım yazmaya, bakalım bu yazı nerelere gidecek. yani şu an çok konusuzum. konusuzsanız konu sizsiniz. (böyle saçma mesaj kaygılı bir cümle vardı. umutsuzsanız umut sizsiniz. oooldu..) ama siz beni bir konu bulduğumda görün. en basit konu üzerine dahi (bile anlamındaki dahi bu ha, ona göre. bir de dahi/deha var. deha erus. yok lan deha muhtar. yaa sen var ya sen, neyse..) ne diyordum, evet en basit konu üzerine bile (hadi iyisin bak bile, bu da yıllar ayırsabile) uzun uzun nutuklar atabiliyorum. hiç konum yokken bile bakın ne kadar çok şey yazmışım. yalan mı, ha yalan mı? yalan mı dedim de aklıma özcan deniz’in yalanmış meğer şarkısı geldi. bu da bir arkadaşım ile yaptığımız kötü bir geyik konusudur. o da şudur ki ; yalanmış meğer, oysa ki ben temiz, el değmemiş, dokunulmamış olanı arıyordum. bu yalanmış. kim yaladıysa artık, onun allah belasını versin. bela okuma bela okuma, bela dolaşır seni bulur derdi şimdi babaannem yazıyı okusa. (ulan manyak babaannem nereden bulsun bu yazıyı da okusun a benim tıntın yarim.)

konusuz yazıya ne resmi koyacağıdııım başka

evet sevgili arkadaşlar, bakın şu kadar zamanınızı ayırdınız ama gördünüz bi halt yok yazıda. ne halt var, ne bir konu. (haaalt 7 kere 9) sizin bu yazıyı okurken geçirdiğiniz zamanı (sarımsaklasakta mı sarmalasak acep ne etsek) boşa geçen zaman olarak nitelemeniz ise beni ayrı üzer, onu da baştan söyliyim. neden? çünkü….şeey..bilmiyorum cevabını. zaten yalan söyledim. bana ne ki! hiç de üzmez beni. istediğiniz gibi niteleyin. tınmam bile, tırs gelir tırıs gider haha. nitelemek ne, bi önce onu öğren sen, sonra eyleme geç derler adama. adam olana zaten bir kere söylenirmiş. ayrıca adam olan anlar. ne demişler, hiçbir şey bilmiyorsan sus da adam sandler, yani sansınlar. sansınlar da bir Türk boyu ismi gibiymiş. şu bölgelere oğuzlar, şu bölgelere sansınlar yerleşti. ya şu bölgelere? evet evet şu bölgelere? o bölgelere de gaynımgiller taşındıydı. sonra çok gürültü yaptıkları için oradan çıkarttık onları, buzdolabının üzerine yapıştırdık. böyle bir şey var bir de degil mi? buzdolabı çıkartmaları. n’oldu heyecanlandın degil mi sayın okur, bu kadar zamandan sonra sonunda üzerine konuşulacak bir konu bulduk degil mi? ama hiç heveslenme, bu konu hakkında bir şey yazmayacağım. işte güzel türkçem, hiç önem vermesem yazmıcam der kestirip atardım. bu da ne pis bi lafmış, kestirip atmak. yuuhhaa.