Gözlerinin bebeğine kertilmiş olsa göz bebeğim …
Uyusa senliğinde benliğimin var olmaya çalışan kişiliği …
Ellerim gömse parmaklarımı saç diplerinin gölgeliklerine ….
Bir dua karalansa dilimin tüyü bitmiş yetimliğine …
Ve dudaklarımdan intihar eden her sözcüğün aslında adak olduğunu bilsen güzelliğine …
Soluğum savrulsa nefesinde … Ulaştığı diyar yar olsa sadece …
Yatsa çocukluğum olgunluğunun dizinde ve parmak izlerin yer etse,
gözümün dizine bıraktığı ahmak ıslatan yağmur çiselemelerine …
İyi geceler demek temenni mi yoksa gece zaten seninle varlığınla iyi mi ?
Bilmemek cahillikten mi yoksa cahillik senin varlığını bunca zamandır bilmemek mi ?
Kalemimden …
