İçimi ısıtan bu sevgiyi kendi sayfamda paylaşmıştım, bugün aklıma düştü yine boncuk gözleri, resimlerine tekrar bakmak istedim.
”Allah’ım” dedim ”bir canlı bu kadarmı güzel olabilir, bu nasıl bir sevgidir, bunu sevmeyecek bir insanoğlu bu dünyada var edilmiş midir?” Derken diğer konuda, dövülerek eziyet edilen köpeklerin mahsun bakışını gördüm, hissettiğim acıyı anlatamam, sanki birisi kalbimi parçalara ayırdı, unufak etti, ağlayamadım bile içimi yakan o azaptan, ”Evet dedim varmış, içinde zerre kadar merhamet taşımayan, sevgiyi bilmeyen, görünüş itibariyle insana benzeyen ama özde insanlıktan bir damla nasibini alamayan insanlarda varmış bu dünyada” Dünya malesef adaletli değil, ama ebedi de değil, o yüzden bir büyüğümüzün dediği gibi ”Zalimler için yaşasın cehennem”
