bildirgec.org

2006 senesinde hayatını kaybeden yazar Duygu Asena‘nın kendi çocukluk ve gençlik yıllarını baz alarak yazdığı Kadının Adı Yok adlı kitaptan uyarlanan 1987 çıkışlı sinema filmi “Kadının Adı Yok“, Barış Pirhasan tarafından senaryolaştırılıp, Mersinli yönetmen Atıf Yılmaz tarafından çekildi. İstanbul doğumlu aktris Hale Soygazi‘nin başrolünde yer aldığı filmde Adanalı aktör Aytaç Arman, Tarık Tarcan, 2009 senesinde hazin bir şekilde aramızdan ayrılan Yaman Tarcan, Sevda Aktolga, Şahika Tekand ve aktör Mehmet Akan (Bizimkiler) rol alıyor.

Muhafazakar babasının baskısı yüzünden çocukluğu ve ilerde genç kızlığını yaşamak ile hayattan korkmak arasında kalmış, ancak hiç düşünmeden hayatı yaşamaya karar vermiş ve yaşı ilerleyip olgun bir kadın olduğunda da bu kararından hiç pişman olmamış kişi olarak karşımıza çıkan Işık, belli bir yaşa geldiğinde, kendisi ve ölen babasıyla bir iç hesaplaşma içerisine girmiştir.

bir dostumun mesajıyla uyandım o sabah: “kardeş başımız sağ olsun, atıf yılmaz yaşıtları gibi yapmış.” sonra bir başka mesaj: mevlana, insanların ölümüne değil, doğumuna üzülün diyor… 50lerin başından bugüne türk sineması’nın her dönemine tanıklık eden, altmışında emekliliklerini ilân edip evlerinde oturanlara inat 81’inde önümüzdeki sezon nurgül yeşilçay ile çekeceği romantik komediyi düşünen, kim bilir bir yirmi yıl daha yaşasa yine keyifle rejisörlük koltuğunda oturmaya devam edecek “türler üstü ustamız” atıf yılmaz’ı kaybetmiştik. yönetmenler genellikle yetkin olabildikleri bir türün üstüne giderler sinema serüvenleri süresince, oysa yılmaz, kadın filmlerinden, epik ürünlere, töre komedisinden, durum komedisine kadar sinema yelpazesinin pek çok ayağına uzandı: merak ve macera. işte yılmaz’ın karakterini yoğunlukla şekillendiren bu iki güdü, sinemasının bunca çeşitlenmesine vesile olur.

bir sekiz mart daha yaklaştı. aynı cümleler. aynı kurgular. söylenen hiçbir yeni söz yok. bu yüzden kimbilir kaçıncı kez duygu asenadan söz etmek istiyorum bu sekiz martta. belki bir vesile olur. biri paramparçayı okur. ya da efsaneleşen kadının adı yok’u. ya da hale soygazinin başrolünü oynadığı türk filmini, asenanın kitabından atıf yılmazın çektiği. duygu asena adına edebiyat ödülü verilecekti sonra vazgeçildi. üzüldüm. yapılan hatanın farkına varırlar er geç.
siyad ödülleri elbette yumurtaya gidecekti, kimse kusura bakmasın. beyaz meleke mi gidecekti yani..iyi bir film olan kabadayı bile sönük kalır yumurta yanında. mutluluk’a da gitmeyecekti herhalde ödüller..
ama yine de türk sineması üzerine tartışılması, güzel.