1972 yapımı John Waters yapımı Pink Flamingos‘u en sonunda geçen günlerde izledim. Filmin ardından aklıma gelen ilk şey, şiddet ve iğrençlik eşiğimizin basbayağı yükseldiği oldu. Şiddet ve istismar, iğrençlik o kadar Hollywood işlerinin göbeğine oturdu ki artık bu tarz görüntüleri oldukça sağlam izleyebilir olmuşuz.
Neden? Çünkü Pink Flamingos‘un yapıldığı dönemden, şiddet ve istismarın bu kadar ayyuka çıkmadığı döneme kadar hakkında okuduğum ne kadar yazı varsa hepsi “mideniz kaldırmayabilir”, “daha yarısı olmadan salondan çıkanlar oldu”, “iğrençlikte sınır tanımıyor, ahlaksız” gibi yazılar.
