bildirgec.org

iyi ki varsin hakkında tüm yazılar

iyi ki varsın (3)

morfik | 06 July 2008 01:00

Adı :Var Soyadı: Ol Yaşı: 16+6+7…varlığını öğrendim,hissettim,dinledim demincek…
(bugün..2008)
Kuyruğunu arayan kedi misali yüz metreyi yüz kez yürüdüm. Kendi eksenimde dönerken yine seni düşündüm. Hayallere güldümm, gerçeğe küstümm..
Olgunluğum hışımla geldi üzerime! :
_hey gidi aptal! Yürek dediğin sanıyor musun sadece et-kan-damar, uyumlu tiktaklar. Geçmeseydi acı dolu olsa da şu yıllar yaşanabilir miydi bu duygular??
Küçük kızım bastı bağırtıyı, kopardı bir fırtına ! :
_salak olma, aldırma şu acımasız mantığa. ne kötülük ettik??kendi oksijen kokulu küremizi iki göğsümüzün arasına hafif sol tarafa koyup hızla çarptırmaktan başka??
Olgunluğum miyav dedi, küçük kızım kükredi..aldım oturttum karşıma…
Bırakın hakaret etmeyi,dinleyin beni. Derin bir nefes çektim. Anlatması çok zordu, anlamazlar diye endişelendim…beceremem bazı zamanlarda konuşmayı, neyse denemeden bilemezsiniz değil mi? deneyelim bakalım..

İYİ ki VARSIN..(2)

morfik | 26 June 2008 10:31

Adı:.. Soyadı: … Yaşı:27 varlığını öğrendim,hissettim,dinledim demincek…
Hayallerden gerçeğe düşüş…
Tamam ben hayalperestim, kabul. aynı mahallede komşu evlerde oturamadık ,aynı kreşe gidip hiçbir piyeste rol almadık .aynı okullara gitmedik, aynı sıralarda oturmadık, ne sen matematiği çözdün ne ben müzikten geçebildim. hiç gençlik kaprislerimiz de olmadı…aynı şehirde bile doğmadık ki bunları nasıl başaracaktık?
Hiç olmazsa bir kez olsun karşılaşamaz mıydık? bir park köşesinde, durakta, pazarda, çarşıda, asansör kapısında, hastanede, denizin ortasında, garda, yetmişinden sonra ne yapacağını şaşırmış insanların bindiği bir balonun içinde havada, herhangi bir sokağın dönemecinde….orda burada, bulutların üzerinde, yerin yedi kat dibinde bir kez olsun karşılaşamaz mıydık?
Hayran kaldığım gülüşünle gelirdin belki. gülmeseydin hatta. çatacak bir yer aradığında ben çıksaydım karşına. bağırıp çağırsaydın bana, geçip gitseydin söylenerek.bir kez olsun yüreğime bağladığım gözlerini görseydim ben. hadi gözlerine değmedi gözlerim; içimi titreten sesini işitseydim. işitemedim hadi dokunuşlarını düşleyerek daldığım uykuların hatırına dalgınlıkla çarpsaydın, ayağıma bassaydın. hepsinden vazgeçtim. aynı caddede giderken varlığını duyumsayabilseydim bir kez.bir kez..

İYİ Ki VARSIN..(1)

morfik | 24 June 2008 12:45

Adı:………. Soyadı:…………….. Yaşı:27 varlığını öğrendim, hissettim, dinledim demincek..
Aynı şehirde doğabilirdik. aynı mahallede komşu evlerde oturabilirdik. kocaman bir pastayı yüzümüze bulaştırarak aynı suçu üstlenebilirdik. ben arabanı bozardım, sen bebeğimin saçını yolardın. çocuk saflığı ile beş dakika içinde ortalık süt liman olur, oynamaya devam ederdik. belki masumca eteğimi açardın. 
Aynı kreşe başlayabilirdik. tüm öğretmenler çocukları büyütme çabasındadırlar ya: bir siyah kalemle kaytan bıyık, bir ruj ile küçük hanımefendi olup aynı piyeste eş olurduk. şemsiyemi sallayarak mendilimi önüne atabilirdim o zamandan.alır, koklar ve koyardın koynuna. el ele tutuşup eğilirdik ay çiçekleri misali. aynı ilkokula gidebilirdik. hayal bu ya: aynı sırada otururduk. derste hiç konuşmazdım senle, öğretmenim sıramı değiştirir diye. kovalayıp ta yakaladığım sen olurdun, ebelediğim sen. ya da senin yanına saklanırdım. yedeğim olmasa bile kalemin kaybolduğunda verebildiğim sen olurdun.
Aynı orta okulq, aynı liseye gidebilirdik. ben seni matematik çalıştırırdım, sen müzikten geçmemi sağlardın.bir münazarada rakip olur, inandığımızı savunur kazanan ile kaybedenin öneminin olmadığını anlardık. sen boyumun uzamasına şaşırırdın, ben yeni terleyen bıyıklarına laf atardım. hayal işte; aynı üniversitenin farklı fakültelerinde okurduk. kantinden çaylarımızı kapıp derslerin saçmalığını konuşurduk. sen şu kıza mı baktın, sen şu çocuktan mı notları aldın gençlik kaprisleriyle günümüzü berbat ederdik. dayanamazdık özlemeye barışırdık özürle. başımıza gelen en büyük felaketleri anlatırdık yana yakıla ki bir diğeri öncekini unutturur ve en büyüğü o olurdu. dost sandığımız birinden yediğimizde tokatla(kazık) eksildiğimizi sanardık. eksikliğimizi kapamak istercesine sarılırdık. arkadaşları taa diye başlayan cümlelerle çekiştirirken gerçek hüsranların sevdiklerimizi uğurlayışımız olduğunu kavrayabilirdik. susardık, kıpırtısız otururduk. ağlardık. acı neymiş beraber öğrenirdik. elimin üstüne elini koyardın ve bıçağı saplandığı yerden beraber çıkartırdık. yine sarılırdık. akmasın diye daha fazla kan.
Aynı şehirde göreve atanabilirdik. tamam hayallerinde sınırı olsun diyorsanız yakın kentlere düşebilirdik. ne de olsa özlemeyi ve kavuşmaları da bilmeliydik. müdürün her pazartesi geç kaldığına söylenirdi belki, sen umursamazdın beceriksizce de olsa sevgi ve heyecanla hazırlanmış yemeği düşünerek. o peri masallarındaki iki hayatı bir eden sevdalılardan olabilirdik.