bildirgec.org

Evet vapur sesi.. Yani vapurun düdüğünün sesi ama bildiğiniz gibi değil.. Bu ses, bir İstanbullu olarak sık sık duyduğumuz vapur düdüklerine pek benzememektedir.. İşin doğrusu böylesine insanın içini titreten bu sesi artık hiç bir kaptan hiç bir vapurdan çıkaramamaktadır..

Daha eski de olabilir ama sanıyorum ellili yıllarda, büyük ihtimalle Yorgo Iliadis’in -ki kendisinin adını akıp giden film jeneriklerinden iyi biliriz- bir şekilde kayıt ettiğini hayal ettiğim, boğazda seyrüsefer halinde olan bir şehir hatları vapurunun,insana daha çok hüzün veren sesidir bu.. Ki o yıllardan bu günlere kadar içinde deniz sahnesi olan her filmde ve ayrıca tv dizilerinde duyulagelmiştir..

“BURNUNDA BİŞEY VAR”.. Şimdi okumakta olduğunuz yazımı dün Kadıköy’de bir ana caddeden geçerken sprey boyayla ve özensizce yazılmış bu “sözde” duvar yazısını görünce düşünmeye başladım..Üstelik bir de bu yazının karşısına bir yere düşen duvarda da belli ki aynı el tarafından püskürtülmüş “GECE İYİ UYUDUN MU CANIM?” gibi gayet nazik,kim bilir belki de pek anlamlı bir soru cümlesi vardı..

Düşündüm ki gençlerimiz ve onların duvar yazılarıyla birlikte hal i pür melalimiz neerdeeen nereye gelmişti..Elbette bir anda gelmedik özenli ve düzgün fırça darbeleriyle yazılmış ciddiyet timsali “TEK YOL DEVRİM” lerden,”BAĞIMSIZ TÜRKİYE” lerden bu kargacık burgacık -afedersiniz- siktiriboktan laflara..Bir devrin kapandığını duvarlardaki birbirinin üstüne yazılıp silinmekten yorulmuş yazıların, 12 eylül 1980 den itibaren bir daha yazılmamak üzere silinmesiyle anlamıştık..Yeni bir devrin açıldığını ise önce “graffitici” gençlerin rengarenk sprey boyalarla yaptıkları birbiri içine geçmiş süslü yazılardan,daha sonra da şu burun boku yazarlarına öncülük yapan nuri alço-sever “naro”lar ve “no hipop yes müslüm” cülerden anladık..