Ebu’l-Kâsım Firdevsî tarafından kaleme alınan bir başyapıttır Şahname , otuz yılda kaleme alındıgından dolayı mı, altmış bin beyitten oluştugu için mi yoksa anlatımındaki olağanüstülük ve gerçekçilikten dolayı mı bilmem edebiyatçılar tarafından destan olarak tanımlanır. Belkide bunu nedeni bu eserin İran’ı tekrar ayağa kaldırmasıdır. Ayrıca Şahname ( şehname)dünyanın en uzun epik şiiridir ve krallar kitabıolarak bilinir.
İran edebiyatının milli şairi olarak tasvir edilen Ebu’l-Kâsım Firdevsî bu eserini Gazneli Mahmut’a sunmuştur. İran’ın efsanevi kahramanlarından, geleneklere, savaşlara kadar pek çok içeriğe sahip Şahname , o dönem kötü günler geçiren İran halkına kahramanlıklar, milli birlik ve beraberlik kavramlarının yeniden canlılık duygusunu kazandırmıştır. Unutulmaya başlayan övünülecek kahramanlık destanları, önemli olaylar, İran mitolojisi Şahname ile tekrar canlanır ve bu arada Şahname Farsça ‘nın zenginliğini de gözler önüne serer. Anlatılan her şey masalsıdır ve İranlılar dışında Türkler, Kürtler de yer alır.(“Çok sıkıntı çektim bu otuz yılda / Dirilttim İranlıyı ben bu Farsçayla” Firdevsi)
