bildirgec.org

Bir arkadaşımızın tamlama ile ilgili yazısı geç de olsa (bende hep öyle oluyor, herhalde geçakıllı olduğumdan) aklıma bir eski misali getirdi.

Efendim geçmiş zamanın birinde; epeydir barış içinde yaşayan bir ülkenin hükümdarı sıkıntıdan neredeyse patlamak üzere imiş. Ne yapsa nafile, sıkıntısı azalacağına artmaktaymış habire.

Vezirlerinden birinin önerisi üzerine, ülkede ne kadar yetenekli varsa saraya toplamasını buyurmuş. Gelenler arasından en iyi yeteneği seçmek ve biraz da cansıkıntısını atmakmış amacı.

Hiç dost sanıp öyle davrandığınız , arkadas sanıp arkadas gibi davrandığınız biri oldu mu ?

Benim oldu . Hayatım da sanki sadece o ve diğerleri diye yasadığım . Yılın 365 günü sorunu olan diğer günleri de kasvet basan.. Ama yine de yanında her kosulda olduğum biri .

En son onu evime davet ettim .Sonra ne oldu .Küfür , Hakaret ve bazı negatif davranıslarına maruz kaldım .Kırıldım küstüm ve gönlümden sildim .Ama git diyemedim .Aynı evin içinde yüzünü görmek istemediğim biri var .Ama gitmeyen ve kalan ..

1 hafta sonraki nişanına cağırdı. Eskiden olsa iki elim kanda olsa giderdim . Önümde ki tüm engelleri yıkardım .
Ama simdi o gün eski iş arkadaslarımla kahvaltı yapmaya tercih ettiğim biri.

Gitmeliyim sahi nişanına .
Sahi tüm bunlara değdi mi yaptıkları..