Sefaat denizinde kör bir balık gibi yüzerken
Birden hiç ummadığı kayalıklara sıkıştı
Umursamaz hayatı hep serkeşlikle tanıştı
Bitmedi içindeki arzuları,
Her çırpınışında yeni acılar
Yeni umutlar
Yeni hayal kırıklıkları vardı…
Gökyüzünün özgür kuşları gibiydi
Bütün kanat çırpışlarında bir bitmişlik
Bitkin bir yalnızlık
Güvensiz bir hayat
Ve yine umursamaz serkeşlikler…
Ömrü boyunca hiçbir teferruata dikkat etmeden
Yarın ne olacağını düşünmeden yaşardı.
Bir gün bir köşe başında
Bir gün parkta
Ertesi gün bir kaldırımda;
Uyur , uyanır ve kalkardı…
