adım attım,odaları dolaştım,çok gezdim,
çok yoruldumsiyahtı, kurşun gibi…
belki kalemdibelki silgisilgi olsasilinirdiyok, silgi değildi.hesabını bileydimçözer miydim ki…
hep sayıları saydım;bir iki,bir, ikiüçe geçemedi ritmik saymalarımbir iki, bir iki,bit _miyor kisonsuz benim rakamlarım,yazdım ,yazdım
hep bir iki, bir iki
küçüktüm,boş bir sayfa açtım kendimebir kare çizdim,güzeldi, içi boştu,vazgeçtim,üçgene çevirdim yüzümüüçgenin kenarları da
bir iki, bir iki,üçe dönmüyor kibenim sayfam dolmuyor kibir türlü !…
