meramım şudur: on dokuzuncu yüzyılda mora’da doğmuş “rücu” sanatı üstadının meşhur gazeliyle
toz toprak içinde kalan, polemiklerle duman olan hafif’e
biraz neşe gelsin istedim.
yüz kaslarımız gevşesin, göz altlarımız buruş buruş olsun,
kozmetik sektörü canlansın…
efendim sümbülzade vehbi, hece ve aruz vezniyle yazdığı şiirlerle tanınır tanınmasına da, ders kitaplarında bu gazeliyle tanışmışlığımız yoktur.
rücu, ilk dizeyi okuyanı tahmin edilenden çok farklı bağlamlara götürür ve ikinci dizede yumruğu çakar!
ince ve derun bir zekâ göstergesidir velhasıl-ı kelam…
