Karanlık… Ama zifiri değil… Sokak lambasının ışığı eşyaların yok olmasını önlüyor.
Yatakta doğrulmuş, sessizliği dinleyen adam hiç de hoşnut değil bu durumdan.
O her şey yok olsun istiyor. Karanlığa gömülsün her yer… En küçük ışık kalmasın…
Tek bir kişi bile kalabalık demek şimdi. Hiç değilse bu saatte yalnız kalabilsin. Böylelikle de unutabilsin bir süreliğine de olsa insanları… Ki onların arasında en az var olanını, yani kendisini buraya çağırabilsin…
