bildirgec.org

betimleme hakkında tüm yazılar

ANIMATRIX

emsvizyon | 29 May 2008 11:02

zorlu bir yazı benim için, matrix ve o’nun çevresindeki her şey içinden çıkılmaz “din” muhabbetleri gibidir, asla bitmez ve asla tam bir sonuca ulaşamazsın. işte böyle tehlikeli uçurumları saklayan bir konuda oldukça yüzeysel kalmakta fayda var diyorum ve matrix 1’den sonra yayınlanan animatrixhakkında yazmaya başlıyorum 🙂 matrix’in yönetmenleri Larry ve Andy Wachowski kardeşler matrix’in japonya gösterimi sırasında japon anime yaratıcılarıyla tanışmış ve matrix dünyasını farklı yönlerden tanıtan, ele alan ve diğer matrix filmleriyle bir bağ kurmasını amaçlayan bir dizi anime yaratmaya karar vermişlerdir…

birbirinden farklı temalarla geçen 9 animeden oluşan bu dizi, sonunda matrix’in sanal dünyası ile gerçek dünya arasındaki kıyasıya mücadelenin çeşitli şekillerini yansıtıyor bizlere.
Beyond

genç Yoko’nun, kedisini ararken girdiği ve hayaletli olarak söylentileri dolaşan bir evde yaşadığı serüven… esası matrix’teki bir hata yüzünden fizik kanunlarının o evin belirli kısımlarında farklı ve yanlış işliyor olması… yani bir tür BUG 🙂 yerçekiminin yavaşladığı, bulutsuz yağmur yağdığı ev mahallenin zıpır bir kaç genci için eğlence mekanı olmuştur bile…

NÜ, HEYKEL VE REKLAMLARDA KADIN

teacher07 | 09 May 2008 16:43

Genel anlamda sanatta çıplak insan figürünün kullanıldığı ürünler için bir tanımlımdır “Nü”. Çıplak sözcüğünün insanı tanımlamasına rağmen, çıplak kadın figürleri için kullanılagelmektedir. Çıplak, birçok uygarlıkta, dinsel törenlerde, büyü şölenlerinde önemli koşul sayılmıştır. Bereket simgesi olarak kullanılmıştır. Arkoik dönemde ölüm simgesi, Ortaçağda saflık ve temizliğin simgesi, Rönesans’ta insan ve doğa ilişkisinin simgesi sayıldı. 19. Yy.da Goya’nın metresi ve Maneti’n Sokak kadınını betimlemesiyle idealleşme eğilimi sona ermiştir. Daha sonraki yıllarda duygusallık ön plana çıkmıştır. Çıplaklığın gerçekçi kimliğe dönüşmesi Courbet, Degas, Renoir’in tablolarıyla oluşmuştur. Son yüzyılda çıplak tarih boyunca üstlendiği simgesel tanımlamalardan kurtulmuş görünmüştür. Türkiye’de çıplak, gerek minyatür geleneği içinde, gerekse resimde batılılaşma süreci içinde ele alınmıştır. Canlı modellerden çıplak çalışan; 1914 kuşağı ressamlarımızdan Ruhi Erel, İbrahim Çallı, Namık İsmail gösterilir. Bu dönemdeki duygusal yaklaşım, daha sonra Kübist ve soyut eğilime dönüşmüştür.