Daha önce Rekabet kurulu’nun haksızlığa yol açtığı gerekçesiyle ttnet’in başlatmış olduğu yaz fırtınası kampanyasını durdurmuştu.
Şimdi ttnet a.ş’den konuyla ilgili önmli bir basın açıklaması geldi.
Gelinen noktada 18 temmuz 2007 tarihinden önce abone olan kullanıcılar için hiçbir değişiklik olmayacak yine sözleşmedeki gibi 2007 sonuna kadar indirimli kampanyadan yararlanacaklar.
İşte detayların olduğu açıklama metni.
Hiç düşündünüz mü,ne kadar Türküz?Örfümüzü,ırkımızı,dilimizi,dinimizi,toprağımızı,bayrağımızı,anlı şanlı geçmişimizi ne kadar biliyoruz?Ne kadar farkındayız,bir an bile durup düşünmeden basıp geçtiğimiz toprakları,akan bedelleri,altında yatanları…Dünün yarınlarına olan şeref ve vicdan borçlarını,tüm kutsal değerleriyle birlikte bugünlere bırakanları falanca bayram gününde bilmem kaç defa hatırlamak değil,akıldan çıkarmamaktır,Türk’ü Türk yapan.Yarınların emanetini taşıyan sizler!Yarınların ataları olarak anılacaksınız…Bu borcu ne kadar farkındasınız?Hani bir söz vardır,bilir misiniz?”Batan gemiyi terkeden fareler,geminin batmamasını hazmedemezlermiş.”Geçmişten bugüne gelen siyaset anlayışıyla tamamen özdeşleşen bir cümle kanımca.Koltuğu değil,Türkü başının üzerinde taşıyabilmektir,bu tacı değerlerimizle süsleyebilmektir Türk olmak…Bu yüzden bir dakikanızı lutfedip de düşünün ne kadar Türk olabildiğimizi…
http://teknoloji.milliyet.com.tr/detay.asp?id=2982
http://www.hurriyet.com.tr/gundem/6827370.asp?m=1
Uçurumun kenarındaydık. Tek fark, ben onun iki üç adım gerisinde duruyordum. Gözlerindeki ifadeyi yansıtmamak için bana sırtını dönmüştü. Ona “Kimdi?” diye sordum. O bana cevabını vermeden önce, aslında o anda uçurumun diğer tarafında olmayı istedim. Her kim olursa olsun, birisinin varlığı beni bunları düşünmeye itmişti. Ve o sırada elimden bir kaza çıksın istemiyordum. O da biliyordu, kendisini nasıl sevdiğimi… Neden hala sırtı bana dönüktü? Neden cevap vermiyordu?
Birdenbire, “Ne önemi var ki, kim olduğunun?” dedi. Benimle aynı duyguları paylaşmasının yine bir kanıtı oldu bu cevap kılığına girmiş soru… Sesi titriyordu bunu söylerken ve bana hala yüzünü göstermiyor, gösteremiyor, sadece uçurumun derinliklerine doğru süzülecekmiş gibi öylece duruyordu. Sırtında takılı kalmış bakışlarımın sorgu dolu ifadelerinden habersiz.
