dün dağlıca da askerlerimize baskın verip dağ gibi gençlerimizi şehit ettiler, bir o kadarını da yaraladılar. içim yanıyor. sözün bittiği, sabrın sonuna gelindiği, “Dost”lara güvenin bittiği, geleneksel ittifakların parçalanmaya yüz tuttuğu bir zaman dilimindeyiz. aslında hepimizin yakından bildiği birileri, bin yıllık tarihin sonunu getirmeye, türkiye yi parçalamaya çalışıyorlar. ama bilmiyorlar ki çin asimilasyonunu atlatan da, orta asyanın bozkırlarından çıkıp aleme nizam veren de, haçlı seferlerini göğüsleyen de, moğol istilasını atlatan da, anadoluda birliği sağlayan da, bin parçaya bölünüp tekrar tek yürek olan da bizleriz. önce avrupa da, sonra amerika da, sonrada dünyanın dört bir tarafında katliamlar, soykırımlar yapan soysuzların bizi de mazlum milletlerin arasına katmaya çalışmaları sadece kendi başlarına bela olur. ama bunu anlayamayacak kadar gözlerini hırs bürümüş durumda. bizde gözlerinizi toprak doyursun deyip sözü aşık mahzuni şerif e bırakalım.
