Kimse kızmasın ama çoğumuzun durumu bu.
Bir kaç örnek verirsem daha iyi anlaşılacak. Bir yabancı dil öğrenmiştir ve bunu satar da satar ama sıkı bir kitabı okuyacak düzeyde bile değildir, örneğin Rusça bilir geçinir ama Dostoyevski’nin İnsancıkları’nın daha ilk sayfasında (en yalın dille yazdığı ve de en ince romanıdır) pes eder. Gençliğinde spora merak sarmıştır ama yüzmeyse stilli yüzmeyi, masa tenisiyse topa doğru düzgün falso vermeyi beceremez. Çapkın geçinir ama kızlara göz süzüp durmakla yetinir ya da daha ilişkinin başlarında bir tatsızlık çıkarıp sonraki buluşmaya gitmemekle kendini erişilmez adam sınıfına koyar. Caz severim der, sevdikleri 20 yıl öncesinde kalmıştır. Şaraptan anlarım diye lanse edilir ama ancak şişenin etiketine bakarak bir yorumda bulunabilir, hatta arkadaşları şişenin içindekini değiştirerek pek çok kez ti’ye almışlardır muhteremi.
Çoğumuza tanıdık geldi değil mi bu tipleme? Apartmanımızda da vardır böyle komşular, işyerimizde hele doludur, arkadaşlarımızın arasında da sıkca bulunur. Tamam hepsi kabul de böyle bir yüzeysel entellektüel Türkiye’nin “amiral gemisi” diye adlandırılan gazetenin genel yayın müdürlüğünü -sıkı durun- tam 20 yıl idare ettiyse ne buyurulur?
Tek kelimeyle yazık bence, sizce de öyle değil mi?
İnanmıyorsanız yeni çıkan kitabına bakın… Ne diyor Tuhaf için?
-Sizi inancın labirentlerine sokacağım. Tabiatın açıklanabilir caddelerinin alelade kalabalıklarından kurtarıp, tenha ara sokaklara çekeceğim.
Aydınlıklardan kaçıp, loş kapı aralarında iş tutacağız. İnsana ait hiçbir şeyin şaşırtamadığı ruhları bile şaşırtacak şeylere dalacağız.
