Bir iki belletici öğretmenimizden bahsettik. Şimdi arkadaşlarla devam edelim. Bazı arkadaşlarınızı hatırlarken, komik yönleri gelir aklınıza,bazılarının size ettiği eziyetler, bazılarına ise sizin ettiğiniz eziyetler gelir aklınıza. Bazan da birlikte yaptığınız yaramazlıklar gelir aklınıza.
Bunları söyledim diye sadist ya da mazohist olduğum sanılmasın. Sadece yaşadıklarımı yazmaktayım. Daha doğrusu yaşadıklarımdan aklımda kalanları, gönül süzgecinden geçirip öyle yazmalıyım diye düşünüyorum.
Efendim gelelim konumuza; hani bazı anlar vardır, insan o anın içinde iken ayrı bir heyrete düşer, o an geçtikten (anı zaman içinde olgunlaşıp belirli bir tat kazandıktan ) sonra, zaman zaman hatırlayıp ” Ne günlerdi!” nidası çeker ya, işte öyle birşey bu.
