Hayatim hep boyle mi gececek bilmiyorum. Cok yorucu. Insanlari gozlemliyorum, yorumlar yapiyorum, sonra da karsilastirmalar yapip sonuclar cikariyorum. Bazen diyorum ki banane yani elin insanlarindan, ama obsesif bir sekilde bundan kurtulamiyorum. Guzel yanlari yok mu, var tabii. Insanlari tanidigimi hissediyorum. Kotu yanlari yok mu, var tabii. Insanlari kaliplara sokuyorum. Insanlari bir kerede gorup taniyan anneler tanidim. Yorumlari hep yuzde yuz dogru cikiyordu. Bende onlardan biri olacagim bu gidisle.Neye taktim son olarak, turk insaninin dine karsi bakis acisinin toplum hayatini nasil etkiledigine taktim. Hayir bir de en kotusu sectigim konular akademik bilgi gerektiriyor, bende yok. Sadece yakin cevremden insanlarin gozlemleriyle bilimsel yorumlar. Nefret ediyorum bundan. Cunku -gozlemlerime dayanarak-:)) soyleyebilirim bir cok insan bunu yapiyor ve geyik denen konusma tarzi buradan doguyor bence. Buna nasil engel olacagim ben:((
