Güzel olmak, yakışıklı olmak göreceli mevzular.
Ama herkesin bir bakış açısı, beğenisi, tipi vardır muhakkak.
Dış görünüş önemli değil diyenlerin samimiyetinden şüphe ediyorum.
Kim istemez güzel bir kadını ya da yakışıklı adamı?
Bazen iyi klipler çekilse de genel olarak Türk klipleri vasat ya da vasatın altında. Bazen bir klip izliyorsunuz “vay be süper olmuş ya” der demez bir bakıyorsunuz ki yabancı bir klipten esinlenilmiş. Kemal Doğulu çok güzel çok renkli klipler çekiyor mesela. Bir kere daha demiştim, yineleyeyim: Sırf Kemal Doğulu klibimi çeksin diye şarkı yapabilirim, adamın görsel zekası var bir kere. Belli. Önce kafasında çektiği klibi somutlaştırıyor. Hande Yener’e çektiği Romeo klibi çok şekerdi. Hipnoz çok yaratıcı idi.
Küçükken babalarıyla ilintili iletişim problemleri olan küçük kızlar büyüdüklerinde erkek arkadaşları, sevgilileri, kocalarıyla da muhakkak sorun yaşıyorlar. Misal Yeşim Salkım. Mesela Hande Ataizi. Ya da Seda Sayan. Aklıma geldi.
Yazılarda bir orta noktayı bulamadım gitti. Ya sıkı edebiyat ya magazin. Nereye doğru gidiyorum, bilmiyorum artık.
Daha kitabın ikinci sayfasındayken yazarın Türkçe’yi kullanışı ile mest oluyorum. Sözcük seçimleri, cümle kurguları nasıl duru nasıl sade. Müthiş. Hele ki kitabın 19, 20 ve 21. sayfalarında inciri bir anlatışı var, bu kitabı okuduktan sonra incire hatta tekmil her şeye bakışınız değişebilir.
Kitap boyunca üç yerde yazarın güncel eleştirilerine rastladım. Mesela birinde büyük alışveriş merkezlerinden söz ediyor. Romanın akışı kesilmiş. Atmosferine uymamış eserin.
Elektrik faturası 287 TL geldiğinden beridir müzik dinleyip göbek atarak ısınmaya çalışıyorum. Elektriğe yapılan zamları pek umursamıyordum ama fatura gözünün önünde belirince insan aynı rahatlıkta duramıyor.
Hande Yener ile Demet Akalın barışmış. Kenan Erçetingöz’ün programında Demet Akalın telefonla stüdyoya bağlanıyor. Şubat ayında yeni projeleri müzikmarketlerde olacakmış. Bir de Türkiye turnesi düşünüyorlarmış. Kraliçeler Yolda gibi bir isim düşünülüyormuş.
Geçenlerde televizyon kanalları arasında gezinirken şunu düşündüm: Hani ekranda bir karakter sigara içince buzluyorlar ya görüntüyü. Mesela televizyonda Ferhat Göçer görününce de benzer bir uygulama yapılsa. Bu cümle aynen böyle dökülüverdi ağzımdan televizyonun başındayken. Arkadaşım atladı hemen “lütfen Funda Arar için de aynı işlem uygulansın” dedi. Liste uzayabilir tabii. Günde beş öğün aynı insanları görmek istemeyebiliyor bünye. Fazla geliyor.
Daldan dala. Okan Bayülgen çocuğuna İstanbul adını vermiş. Bence çok fena. O çocuk şimdi bir ömür İstanbul diye çağrılacak. Epey kötü bir fikir bence. Ki insanın duymaktan en çok hoşlandığı sözcük, kendi ismiyken. İnsan çocuğuna şehir ismi vermemeli bence.
Yıl söylemeden ifade edebildiğimiz günlerimiz var. 17 Ağustos deyince hepimizin aklında benzer resimler beliriyor mesela. 1999 dememe gerek kalmıyor. İşte bugün sizlere önereceğim kitap, 17 Ağustos merkezli (bu cümleyi kurarken şunu merak ettim: bugüne dek önerdiğim herhangi bir kitabı alıp okuyan oldu mu hiç).
Şiirini sevdiğim, kendime yol arkadaşı ettiğim şairlerden biri, Lale Müldür. Üryan bir şiir yazıyor. Rol yapmadan, eklemeden çıkarmadan. Samimi bir şiir yani. Bu, bence çok önemli. Yani samimiyet. Samimi şiir ve şairleri seviniz.
Hikayelerini mi, Yüksek Topuklar adlı kalın, biricik romanını mı yoksa şiirlerini mi daha çok seversiniz? Ben en çok hikayelerini seviyorum. Ama biliyorum, bu ülkede şiiri onunla seven, kitap okumayı onunla benimseyen çok insan var. Artık oturup otuz tane kötü kitap yazsa yine sorun değil. Ki yazmaz. Ki biricik oğullarının ismini Murathan koyan onca aile…
Türk Edebiyatı’nın önemli isimlerinden Elif Şafak’ın beklenen resmi internet sitesisonunda açıldı. Çok şık, renkli ve kullanışlı görünen internet sitesinin alt kısmında İstanbul, Boston, Amsterdam şehirlerinin silüetleri yer alıyor. Üstelik sitede gezinilen saate göre görüntüler güncelleniyor. Gece gezerseniz lacivert gökyüzüne dolunay eşlik ederken, gündüz saatlerinde şehir silüetleri de saate ayak uyduruyor.
Üç kentin de Elif Şafak ve romanları için önemleri büyük. Yazar, derinlikli romanlarını ya bu şehirlerde yazdı ya da bu kentlerden etkilenerek eserlerini oluşturdu. Sitede bir yıldız kayıyor, Boston, Amsterdam’a; Amsterdam, İstanbul’a dönüşüyor. Şafak’ın diliyle “şehirler içre (içinde) şehirler”…
2 TL sadece fiyatı. İpek Sokak No.9 Beyoğlu – İSTANBUL adresindeki Metis Kitap’ın merkezinde öylece duruyordu. 135 sayfa. Birbirinden derinlikli, farklı konularda akıp giden yirmi bir güzel öykü. Yapıp bozan, yaratan bir üslup, ilginç hikaye konuları, usta işi bir kitap: Günah Yiyen.
Yazarı Dost Körpe daha 19 yaşındayken prestijli Yunus Nadi Öykü Ödülü’nü koymuş cebine (Yayımlanmamış dosya dalında). 25 yaşında iken Günah Yiyen kitapçı raflarında yerini almış. Tüm güzel hikaye kitapları gibi ikinci baskısını bile yapmamış. Şiirler, denemeler, fragmanlar,…yazmış; Lovecraft, Dickinson, Shelley, Blake çevirmiş.
