bildirgec.org

Geç bulup erken kaybetmek insanı yıpratır,umutlarını alır…Hayallerinin kısıtlar…Canı acıtan sessiz tatsız tuzsuz birşeydir bu.Uzansan onu yakalayacakmış gibi olur .Aslında her uzuandığımızda o bir adım daha uzaklaşır.Aşk ya bunun adı,kavuşmak olmaz.Tam işte bende,benimle derken bile bir şüphe kemirir beynimizi.Ya giderse? Gidecektir de elbet.Kavuşmak,aşık olmak neden bu kadar kolay olsun ki.İlle bir zorluk çıkacaktır.Kolay olsa ismi aşk olur muydu zaten? İki imkansızın bir bilinmeyenli denklemde x ve y olmasıdır.Uzaklaştıkça değeri artacak,yakınlaştıkça çözüme sabrı taşacak.Geç kalmak mıdır AŞK yoksa tüm zorluğa rağmen direnebilmek midir ?

Yeni bir işe başlamanın heyecanı ne de gariptir.Yeni insanlar,yeni kişilikler ve yeni iş! Yapabilecek miyim ya da yaparım ya diye çoğu zaman geçiririz içimizden bu kelimeleri.Yaparız da aslında.Biz kendimiz olduğumuz sürece neden yapamayalım ki ?Biz bugüne dek neleri başarmadık ki !Gün geldi yalnız kaldık ,gün geldi terk edildik keşkelerimiz ile.Fakat hep atlattık zorlukları zayıfladığımızı hissetsek de .Gelecekte de böyle olacak.Biz yaşamaya devam ettiğimiz sürece hep bir şeyleri başaracağız.Bu bir inanç meselesi çünkü.Bir şey olmasa da başka birşeyi başaracağız.Biz kimi zaman hayatın en dibine vursak da, işte herşey bitti dediğimiz anlarda bile karşımıza bir tali yol çıkmıştı çünkü.Belki kimi zaman fark edemediğimiz ayrıntıları bile fark etmeye başlayacağız.işte o zaman biz kendimizin farkına varacağız.BİZ KENDİMİZİN DİKKATİNİZİ ÇEKECEĞİZ.Bir başkası için değil,kendimiz için yaşadığımızı fark ettiğimiz an biz FARK olacağız.Kalabalıktan sıyrılıp kendimiz olacağız.

Aslında herkes kendisinde eksik hissettiği şeyler başkasında arar.Bulduğunda ya aşıktır ya da iyi bir dost.Mutludur da…Sevgi arar bazen bir umutla.Güven ister…Ama insanoğlu aslında şefkat bekler karşısındakinden.Sahiplenme ve sevildiğini hissettme…İşte o zaman kanat çırpabilir beklediği yolculuğuna.Karşısına demirden bir rüzgar çıksa da onu pamuk görür çünkü.
İnanmak ister insan ve sonra güvenmek.Kim ve ne olduğunu önemsemeden kalbini ölçüp tartmadan bırakmak ister.
Mutlu olmak ister insan.Kimin ne diyeceği değil,sevgiyi damarlarında nasıl hissettiği önemlidir.İnsan nefes aldığı müddetçe umut varsa,inandığı sürece de sevgi var…