bildirgec.org

Gazetelerimizin ataerkil köşeleri
Kahraman Çayırlı

Farkında mısınız, gazetelerimizde kadın köşe yazarı yok. Yaklaşık sekiz yıldır Radikal gazetesi ve eklerini düzenli olarak takip ediyorum. Perihan Mağden ve Mine Kırıkkanat’ın ayrılmasıyla beraber Radikal’de her gün güncel gelişmeleri köşesinde yorumlayan kadın yazar kalmadı. Elbette sanat eleştirmeni Ahu Antmen, spor yazarı Feryal Pere, ekonomi sayfasında Funda Özkan, bazen sinema bazen spor üzerine görüşlerini bildiren Sevin Okyay, Nur Çintay var. Ama benim kast ettiğim bu değil. En elle tutulur, ciddi konular üzerine kalem oynatan Nuray Mert bile haftada iki gün yazıyor. İsmet Berkan, Türker Alkan, Hakkı Devrim gibi isimlerin yanında neden sabitlenmiş kadın yazarlar yok?Ha bire kadın-erkek eşitsizliğinden dem vuruyoruz ama kimse bu eşitsizliğe, gazete sütunlarımıza dahi sirayet eden erkek egemen düzene dur demiyor. Sadece genç pop yıldızlarıyla röportaj yapan güzel yüzlü bayan muhabirlere değil, ülkemizdeki güncel gelişmeleri yorumlayan, kadınlarımızın problemlerini gazetelerimizin sütunlarına taşıması gereken kadın köşe yazarlarına da ihtiyacımız var. Bu durumun, meclisimizdeki kadın milletvekili oranının ancak İran ile karşılaştırılabilir seviyede olmasından ne farkı var?Medyamız kadınlara hak ettikleri köşeleri vermedi hiç. Magazin en fazla kültür sanat veya “yaşamak ne güzel” sayfaları… Hangi gazetenin üçüncü sayfasında bir kadın köşe yazarı var? Ya da bir-iki istisna hariç siyaset sayfalarında?Elimde 25 Haziran 2006 tarihli Radikal İki var. Biliyorsunuz, Radikal İki, genellikle bağımsız yazarların dışarıdan katkılarıyla oluşan düzeyli bir ek. Sayıyorum 19 erkek yazara karşılık sadece 2 bayan yazarın yazısı yayımlanmış. Gazete sütunlarımızda aydın kadınlarımızın her yöndeki görüşlerine ihtiyacımız var. Zaten medya haberlerinde kadını, kadın kimliğini konumlandırış, haber dilindeki ataerkil söylemle erkek egemen kültürü yeniden üretiyor. Eğer gerçekten eşitlik istiyorsak önce gazetelerimize sinen bu eril havayı dağıtmamız lâzım.Derinlikli makaleleriyle Türk entelijansiyasına müthiþ katkı yapan Ayşe Hür, Ayşe Kadıoğlu, Türkan Saylan vb. isimler günlük gazetelerimizde düzenli yazmaları konusunda önerilebilecek ilk isimlerden (-di, ben bu yazıyı 2006 yılında kaleme almıştım, maalesef Türkan Saylan şimdi hayatta değil, Ayşe Hür ise Birgün gazetesinde köşe yazarlığı yapıyor). Birçok bay köşe yazarımız, gelişmeler doğrultusunda erkek egemen kültürümüzün toplumdaki olumsuz sonuçlarını inceleyip duruyor. Gerçek hayatta olduğu gibi gazete sayfalarımızın da her köşesini erkekler kapmış, önce bunu kırmamız lâzım.

perihan mağden yine gitti. roman yazmaya. kapandı evine. aslında bence küstü artık yazdığı yazıların köşesinde yayımlanabilmesi için ismet berkanla pazarlığa girişmekten. doğruları yazmaktan. gerçekleri göstermekten. yoruldu.
en son böyle gittiğinde -ki annesini kaybetmişti- “biz kimden kaçıyorduk” ile dönmüştü. kuru sıcak gereksiz ankara yazında okuyuvermiştim bir çırpıda. kısa kesik kesik bölümlerden oluşuyordu. bir kız ve annesi habire kaçıyorlardı. olay başka başka gözlerden de anlatılıyordu kitabın sonlarına doğru. daha bir güzelleşiyordu sanki. mağden, iyi bir sosyolog ve psikolog olduğu için eş-zamanlı anneler ve kızları, babalar ve oğulları üzerine çok güzel köşe yazıları da yazıyordu zaten. üstüne bir de böyle bir roman. oldu kapak.

ayılıp bayıldığım gazete eki: radikal iki

radikal gazetesinin yanında pazar günleri ücretsiz olarak verilen radikal iki’yi 2003 yazından beri takip ediyorum. ediyordum demem daha doğru olacak aslında. çünkü 2008 yılbaşından beri radikal iki’ye bir haller oldu. editoryal anlamda bir değişiklik mi oldu desem değil, yine nazan özcan ilgileniyor ki kendisi radikal genç’i de çıkaran, gayet açık görüşlü, yenilikçi iyi bir gazetecidir. radikal iki eksildi, zayıfladı, kurudu sanki. düşünsenize 90ların sonlarında orhan pamuk’un, elif şafak’ın ve muhtelif popüler kalemlerin de iyi yazılarıyla yer aldığı eşsiz (bence eşsiz) bir platform oldu radikal iki, türk entelijansiyası için. yıldırım türker’in her sözcüğünün kıymetini bildik. ama şimdi? ahmet insel’i okumaktan sıkıldım, fuat keyman’dan da, baskın oran’dan da. yıldırım türker hariç radikal iki’nin sabit kalemlerinden açıkçası ben sıkıldım.
son zamanlarda sadece cenk özbay’ın müzik yazılarıyla orhan tekelioğlu’nun popüler kültür-medya eleştirilerini keyifle okuyorum. eskiden böyle miydi radikal iki…

MYK‘nın yeni girişimi hakkında burada bassetmiştim.Şimdi ise sizlere MYK Medya‘nın satın alarak bünyesine kattığı Alkışlarlayaşıyorum.com‘u bildirmek istedim.Mesut Bahtiyar tarafından kurulan ve kısa zamanda yüksek yerlere gelen alkislarlayasiyorum.com Serdar Kuzuloğlu‘nun ilgisini çeker ve bir buluşma ayarlar..Atlar uçağa İzmir’e gider Mesut Bahtiyar ile uzun uzadıya konuşur.Hikayemizin sonunda alkislarlayasiyorum.com artık MYK‘nın bünyesine katılmıştır ve MYK‘nın satın aldığı ilk site ünvanına erişmiştir.Alkışlarlayaşıyorum.com için MYK Medya’nın düşündüğü planları buradaninceleyebilir,ayrıntılı hikayeye şuradan ulaşabilirsiniz.İlerde çok duyacağız anlaşılan Alkışlarlayaşıyorum.com‘u.. Unutmadan söyleyelim MYK Televidyon‘un sahibi ve pilli network sitelerinden olan 22dakika.org‘da Televidyon‘da program yapmaktadır..

radikal gazetesinin 66 sayıdır sadece gençlerin (26 yaş altı insanların) yazılarıyla yayımladığı radikal genç eki kapatıldı.
11 Kasım 2008de yayımlanan sayı ekin son sayısıymış. hakikaten üzüldüm.
radikal gazetesinin pazar günleri verdiği radikal iki ekindeki gençler sayfasına gelen talepler sayfa hacmini aşınca yönetim başlıbaşına bir ek olarak radikalgenç’i yayımlamaya başlamıştı.
hakikaten çok üzgünüm. “no name” genç yazarlara yer veren, böylesine özgür, güzel bir ekin ölmesinden ötürü üzgünüm.
radikal genç eki editörü sevgili nazan özcan’a teşekkürlerimizi ileterek bu kötü haberi burada sonlandırıyorum. maalesef.

en son ajda pekkanın yeni albümü aynen öyleden bahsetmiştik. bu hafta sonu radikal ikide donat bayerin ajda pekkan ve nükhet durunun son albümleri üzerine kaleme aldığı yazısını okudum, çok keyifli bir yazıydı açıkçası, sizin de okumanızı isterim.
bugün de betül demirin yeni albümünden söz etmek istiyorum. ilk klibi süper, zaten video müzik kanallarında dönüyor, rastlamışsınızdır. ben tüm albümü baştan sona dinledim. albümün ilk iki şarkısı olan süper ve bir ara’yı keyifle dinledim ama maalesef albümün geri kalan onüç şarkısı için aynı yorumu yapabilmek, güç.
betül demir daha ilk albümüyle kendisine bambaşka bir yer edineceğinin sinyallerini vermişti. ilk albümünden taş duvarlar, günahımı alma, albümle aynı ismi taşıyan ayrılığın el kitabı muazzam şarkılardı (demir’in başarılı yorumunun da altını çizelim). sonra yaptığı ara albümle de geniş kitlelere ulaştı. aşkın nur yengiden duymaya alıştığımız başka bir şeyi mükemmel yorumladı. ve ben açıkçası betül demirin yeni bir albüm yapacağını öğrendiğimde çok heyecanlanmıştım. hayal kırıklığına uğradığımı söylersem yalan olmaz.
bu yeni albümüyle beraber betül demir deyince “mükemmel bir sesin ve başarılı bir yorumun ortalama şarkılarda kaybolup gitmesi” ifadesi aklıma düşüyor hep..

radikal gazetesi

Türkiye’nin okunabilir gazetelerinden biri olan ve çizgisini çephe almak yerine “akılcılık” üzerinde koruyabilen Radikal Gazetesi‘nin internet sitesi yenilenmiş. Sitede tasarımda yine eskiden olduğu gibi sadeliğe öncelik verilmiş.

http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=251749

radikal genç

radikal genç, ilk çıktığı günden beri severek takip ettiğim keyifli bir yayın. iki haftada bir salı günleri radikal gazetesiyle birlikte ücretsiz satılıyor. 26 yaş ve altı herkese açık olan radikal genç, yayımlanan yazıların karşılığı küçük telif ücretleri ödüyor. yani ödüyordu. bakın geçen gün nasıl bir ileti gelmiş posta kutuma. iletiyi gönderen radikal genç editörü nazan özcan:

-gazete yönetiminin aldığı bir kararla bundan sonra ne yazık ki telif veremeyeceğiz, yani bundan sonra radikalgenç gönüllülük bazında çıkacak. ve yine ne yazık ki 43., 44. ve 45’inci sayıda yazıları ya da fotoğrafları çıkan arkadaşlarımıza da telif ödenmeyecek. bu karara bağlı olarak elbette yazı yazıp yazmamakta, fotoğraf ya da çizim gönderip göndermemekte özgürsünüz. elbette verdiğimiz telifler çok küçüktü ve hiçbirinizin hakkını ödeyemezdi. ama yine de bir yazıyla bir kitap ya da bir cd alacak parayı kazanmış oluyordunuz ve bu da en azından çoğunluğu öğrenci olan yazan arkadaşlarım için çok anlamlıydı, bunun farkındayım ve inanın bu uygulamadan dolayı üzgünüm. herhangi bir sorusu olan bana yazabilir.

düzenli okuduğum tek köşe yazarı radikalden perihan mağden. bugünkü köşesini okuyunca duramadım, “illa da illa paylaşmalıyım” oldum. bu yazısını beğenmeseniz hatta köşe yazılarını külliyen beğenmeseniz bile şiirlerini, 2000den önce yazdığı romanları mutlaka bulup okuyun derim.
yazı:
http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=245118