bildirgec.org

var mı bi hal çaresi bunun?

hafif-günlük bölümü boşuna deil tabi.

çok kararlıyım bu defa. öncekiler gibi olmayacak. kesin para biriktircem.

kesin şunu alcam. tabi doğubank mı ne var ya bi yer sirkeci’de, ordan. 130 yüro. ardından bi de digital fotoğraf makinası alcam. gasteden alayım dedim, vazcaydım. hızımı alamassam bi de doru düzgün cep telefonu alırım. alamam. evet, alamam. ama alabilirmişim numarası yapıcam, mutlu olcam. çalışmıyorum. aynı zamanda da okuyorum. babam harçlık veriyo. yemek alıyorum. öyle yani. daha çocukum. bütün varımı yoğumu günlük olarak arkadaşıma veriyorum. o da yüro yapıyo. çok param olsa çok şey alsam. para biriktirmek para olduğu takdirde geçerli bi eylem. bu beni düşündürüyo epey. bilgisayarı satmayı denedim. çok ucuza gidiyo. saatimi satıyodum kimse almadı. fakirim ben. fukarayım. ama acımayın. tuvaletten su iççem karnımı doyurcam. ama hiç para harcamıycam. biriktircem. hırsızlık da yapabilirim belli olmaz..

ne zaman minibüse binmem gerekse aksaray’dan, vatan caddesi kapali oluyor. 29 ekim provalari. ama yine de inceden duygulanmadim degil be 😉

yok yok, asıl bu dizinin hastasıyım.

şu dizinin hastasıyım

Scuba Turk | galeriler görülmeli.

bi lama tellerin arkasından bana sırıtıyordu, hareket çektim, nası olduysa atlayıverdi üstüme, ısırdı kolumdan, dişlerini etime geçirdi. o vaziyette babamın yanına gittim, babam da kediye benziyodu, o da ısıracak gibi yaptı. uyandığımda lama’nın ısırdığı kolumun en etli kısmına denk gelen bölüm sızlıyordu. salona girdim, babam vahşi kedilerle ilgili belgesel izliyordu. hiç rahatını bozmayayım dedim, en sevdiğim hayvan muhabbet kuşu.

istisna bir vakitte,

arayasım geldi, bulamadım. bi sigara yakıverdim ve şarkı dinlemeye koyuldum. az biraz tuhaf hissettim. ammaan demek istedim, diyemedim. sonrasında düşündüm de, rüya görmüyordum. rüya kadar saçma değildi zaten, keşke tanımamış olsaydım onu. yaşamı paylaşmak isteyebileceğim tek kişiydi, neler yapmazdım ki onun için. hayatı düşündüm ardından. sigara üstüne sigara esnasında. şimdiki aklım olsaydı keşke zamanında. tam kıvama gelmiştim, yeminimi bozmadım. neyse, yarın kafa dağıtırdım. karşı çıksakta gerçek böyle. sokaklara zıplamak istedim. uyuyakalmışım, gönülsüzce. ya da belki de yeni uyandım.

intihar edin beni..

–zaman aşımı–

yok efendim bu kadar az kelimeyle blog olmazmış, yok efendim yazacak en az 50 kemileye ihtiyaç duyuyormuşuz. yahu ben nerden bulayım 50 tane kelime. dile kolay, 50 kelime! allahtan korkun be! ah ben nerden bulayım ha 50 kelimeyi? nerden?! nerden?! nerden… (lan denedim hala olmamış bunları da koyayım madem öyle)

–zaman aşımı–