bildirgec.org

Eurovision şarkı yarışmasının yok Türkçe’ydi , yok İngilizce’ydi tartışmaları süre dursun, bana düşündürdükleri daha farklı bir açıdan oldu sanırım. Sertab Erener’in dikkatimi çeken özelliklerinden biri, ya da ekrandan bize algılattığı, ayrıldığı insanlarla sağlıklı dostluk ilişkileri sürdürebilmesi. Beraber bir besteyi ortaya çıkarıp, başarıyı paylaşacak kadar. İnsanların özel hayatlarını mıncıklamayı, kendi özel hayatımın mıncıklanmasından nefret ettiğim için bir kenara bırakıp olayın düşünce faslına girmek istiyorum.

Beni bu reklamlar mahvetti. Sinsice girdiler evime ve iç dünyama tıpkı akrabalar ve komşu teyzeler gibi. Şöyle olmalı, böyle olmalı dediler, sonra da “gördün mü olmadı, demek ki sen yetersizsin” dediler. “N’olur bir şans daha verin, ben de seçilmiş biri olmak istiyorum” dedim. “Olmaz o kadar kolay değil, ev derli toplu olacak” dediler. Ve olmadı olmadı …

Reklamlarda her zaman derli topluydu evler. Her zaman temiz, bakımlı ve güler yüzlüydü kadınlar. Eşler kavga etmiyor, tatlı tatlı didişiyorlardı. Hatta cilveleşiyorlardı canım. Eh o da tadı tuzuydu hayatın. Beni gecenin bir vakti mahvedip yatağımdan zıplatan sorular, reklamlarda arko nem sürünce geçiveriyordu. “günde 5 dakikanızı kendinize ayırın” Peki.

Evde kalan sebzeler ve kalan bir parça tavuk ya da et tencereye konarak haşlanır. Başka bir tencere kirletmek günün kabusu olacağından blender tencerenin içine sokularak hepsi ezilir. Elde edilen yeşilin muhtelif tonlarından birine sahip bir karışımdır ve bunda sebzelerin hormon miktarlarından dolapta bekleme sürelerine kadar değişkenlik gösteren muhtelif paradigmalar etkili olabilmektedir. Bu arada buzdolabında kalan ne varsa tencereye atıldığı için bir kazan çorba olmuştur. Evdeki insanlarla birlikte yemeğe oturulur. Evdeki erkek faktörlerin acaba ne yiyorum diye soran bakışları iş yerindeki yoğun strese bağlanır. Çorbanın besleyici değerinden, eh içinde ne ararsanız bulunmaktadır çünkü, ve insan bünyesinin en zor koşullarda nasıl yaşayabildiğinden bahsetmek bu noktada yararlı olacaktır.

Yazara göre tescilli fahişelerle tescilsiz fahişeler arasındaki ayrımı netleştirmek imkansız duruma gelmiş bulunmaktadır.

Tek tanrılı dinlerden önce eski tapınaklarda kutsal sayılan fahişeler nedense artık taşlanıp toplum dışına itilmektedirler. Yargılama kriterlerinde herhangi bir netliğin bulunmadığı düşünülmektedir. Şöyle ki:

İnsanın düşüncelerini, ruhunu,ilkelerini ve bedenini satması arasındaki farkı yazının sahibi bir türlü netleştirememektedir. Her gün yalakalık yapan, bir tarafı yemediği için düşüncelerinin tam tersini söyleyebilen insanlar kendilerini çatır çatır satarken , neden sadece bedensel satışlar kaale alınmaktadır..yani bu satış işlemleri konusunda feci bir kayıt dışılık söz konusu değil midir?